اینجا، غریبگی نمی‌کنی…

در حاشیه محوطه، آب انبار کهن آجری با سردر و گنبد آجری خود می نمایاند که البته به گفته حاضران قابل بازدید نیست! به سمت مرکز محوطه متوجه می شوی؛ گنبد کاشیکاری شده ای که به سنت همواره نیاکان مسلمانمان رنگ آمیزی شده تو را به خود جلب می‌کند. شاید افسون این سنت کهن است که هرجا در هر نقطه از این دیار اگر چشمت به گنبدی آبی بیفتد غریبگی نمی‌کنی.

در کنار گنبد قدیمی سازه ای فلزی توجهت را جلب می کند که در برابر این ساختار کهن چند صد ساله ناساز به نظر می رسد. سقف بزرگی از فلز، فضای متصل به ساختمان اصلی را پوشانده است.

 نگاهت را از گنبد برمی‌داری؛ نزدیکتر می‌شوی و اذن دخول می‌طلبی اما؛ روبرو پارچه ضخیم سفیدرنگی نگاه جستجوگرت را متوقف می‌کند؛ برای ورود باید از این سد پارچه‌ای گذشت. وجودش زیبا نیست اما؛ وقتی کنارش می زنی، می گذری و وارد می شوی حس غریبی تو را فرامی‌گیرد انگار …

به گزارش مرکزی دیلی و به نقل از خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) – منطقه مرکزی، وارد که می‌شوی، دیوارهای بلند، بقعه کوچک را چنان در برگرفته‌اند که ناخودآگاه تو را به مرکز ثقل این دنیای کوچک که ضریحی ساده بر گرد آرامگاهی متبرک است رهنمون می‌شود و در همان ابتدای ورود، ناخودآگاه دستان همواره پرتمنایت را به شبکه‌های ضریح سرد گره می کنی.

سرت را به ضریح نزدیک می کنی، عطری در مشامت می پیچد با تعجب به دوستت می‌گویی « چه بوی خوبی میده » و او که لبهایش از ذکر در جنبش است به نشانه تأیید لبخند می‌زند.

امامزاده سلطان سید اسحاق‌بن‌موسی‌الکاظم (ع) در این فضای کوچک اما؛ گیرا و آرام پذیرای زائرانی است که به قصد قربت و با آرزوی شفاعت و اجابت از شهرها و استان های دور و نزدیک قدم در راه می‌گذارند و ساعاتی را در پناه امن آن بزرگوار می گذرانند تا روحی سبک کنند.

امام موسی‌ کاظم(ع) دارای ۳۷ فرزند شامل ۱۹ پسر و ۱۸ دختر بوده‌اند که سیزدهمینشان اسحاق نام داشته و برادر بلافصل امام رضا (ع) است.

بقعه‌ی برج‌مانند این بنا به سبک بناهای عصر سلجوقی در نیمه قرن هفتم هجری قمری ساخته شده و نقشه گنبد در عصر صفویه به‌ صورت کنونی درآمده است.

اهمیت این بنا به ‌علت وجود آجرها و کاشی‌های فیروزه‌ای روی مقبره است که دارای خطوط بسیار زیباست و از جنبه هنر معماری نظر بسیاری از کارشناسان و علاقه‌مندان را به خود جلب کرده است؛ این مطالب را ابوالفضل قاسمی از اعضای هیات امنای امامزاده سید اسحاق (ع) می‌گوید.

وی که به یاری دیگر اعضای هیئت امنا سال‌های بسیاری را صرف ساماندهی بقعه متبرک و فضای جنبی آن کرده است از مرمت بنا و ساماندهی کاربردی فضای جنبی آن می‌گوید.

این فضا که در سمت راست بقعه واقع شده و بوسیله چندپله به محوطه بقعه متصل است، شبستان‌مانندی است که به جز سقف مدرنش بقیه عناصر تشکیل‌دهنده‌اش عمری چند صد ساله دارند. حجره‌هایی دو ضلع این فضا را در برگرفته‌اند که اگر سقف بالای سرت را ندید بگیری تو را به یاد حیاط‌ مدارس علمیه می اندازند البته در ابعاد بسیار کوچکتر.

قاسمی از اقداماتی که برای مرمت و بهسازی بنا صورت گرفته می گوید و با تاکید براینکه بواسطه برگزاری مراسم مختلف در این فضا و در راستای خدمات رسانی مطلوب به زایرین، این فضا را بهسازی و مسقف کردیم از مرحوم حاج ابراهیم طالبی به نیکی نام می برد که به جهت مرمت و بازسازی این امامزاده حدود ۴۰۰ میلیون تومان کمک کرده است.

وی می افزاید: در جریان بازسازی و مرمت بنا آجرکاری ها شسته شده و آینه‌کاری و کاشیکاری‌ها انجام شد. در گذشته در این محل نیز اموات را دفن می کردند ولی پس از مسقف شدن و مفروش شدن آن، هیچ گونه دفنی در این رواق امکان‌پذیر نیست و انجام نمی‌شود. آرامستانی در طرف دیگر محوطه درنظر گرفته شده که اموات در آن مکان دفن می‌شوند.

قاسمی کل هزینه انجام شده ویژه مرمت بنا را حدود یک میلیارد تومان عنوان کرده و می گوید: حدود سه سالی است که کار مرمت و بازسازی آغاز شده. کلیه هزینه‌ها توسط خیرین پرداخت شده و برای ادامه بازسازی‌ها، طرح و نقشه جامع آبادانی منطقه تدوین شده است.

عضو هیئت امنای امامزاده سیداسحاق(ع) از برنامه ریزی برای ساخت حسینیه، درمانگاه، هتل و حوزه علمیه در آینده می گوید و می افزاید: در مناسبت‌های مختلف سال اینجا برنامه برگزار می کنیم. از کشورهای همسایه هم اینجا برای زیارت می‌آیند و در حجره‌ها ساکن می شوند.

در این فضای کوچک که به لطف اداره کنندگانش پاک و صمیمی است صبحانه می خوری و مسیری که آمده ای را بازمی گردی و باز هم ضریح است که تو را به خود می خواند. خداحافظی کوتاه است اما؛ امید به بازگشت داری! این سنت مهمان نوازی این خاندان است که امید به بازگشت را همواره در دل های میهمانان خود زنده نگاه می دارند.

باز هم نگاهی به اطراف می اندازی و در جای جای این بنای کوچک چند صد ساله که به همت نیکوکاران ساوجی مرمت شده عشق وافر به به خاندان عصمت و طهارت را می بینی که خود را در آیینه کاری‌ها و کاشیکاری‌ها نشان می‌دهد.

نماز عجولانه و پر از حاجت دوستت که تمام می شود از این فضای روحانی خارج می شوی. محوطه بیرون بقعه بسیار مهجور و دست نخورده است . خیلی کارهاست که باید برای ساماندهی آن انجام شود. اگر تازه وارد باشی و برای اولین بار این فضا را ببینی نبود انسجام شهری در این منطقه کاملا توجهت را جلب می کند شاید این منطقه با ظرفیت‌های گردشگری‌اش یکی از مناطقی است که باید در اولویت برنامه ریزی های ساماندهی شهری شهردار جدید این شهر قرار بگیرد.