جریمه یک خودرو با شکایت شخصی

به گزارش مرکزی دیلی و به نقل ازخبرگزاری فارس از اراک، اراک، میدان شورا، کوچه حاج رئیس جنب مسجد؛ حاج رئیس مرکز شهر اراک جایی است که ماشین من از ساعت ۴ بعد از ظهر در آنجا پارک بوده و این مکان روبه‌روی خانه فرد شاکی قرار دارد و آمد و شد ماشین از خانه شاکی هیچ ارتباطی با جای پارک ماشین در روبروی خانه وی ندارد.

همانطور که گفته شد این مکان قبل از اینکه ما در این محل باشیم و تا به امروز، خودرو‌های مختلف چه اهالی محل مثل من و همسایگان و حتی خودروی فرد شاکی (عکس از خودروی فرد شاکی در همان محل که برای ساعت‌ها پارک کرده موجود است) و چه کسبه محل و یا غریبه‌ها به واسطه اینکه این محل مرکز شهر است و همه شهر به این مکان ختم می‌شود و بیشتر خدمات اراک در مرکز شهر است، جای پارک بسیاری از خودروها است؛ همچنین ممکن است غریبه‌ای در مکانی از این کوچه پارک کند که یا پارکینگ ممنوع و یا تابلو را ندیده باشد، اما اهالی این کوچه می‌دانند که کجا می‌توانند پارک کنند و کجا نمی‌توانند آن هم برای ساعت‌های طولانی.

جالب اینجاست که به دلیل همین مرکزیت، هر روز پلیس وظیفه‌شناس راهنمایی و رانندگی به دفعات بسیار از این کوچه عبور می‌کرده و می‌کند و یکی از مکان‌هایی که هیچ وقت خودرویی در آنجا جریمه نمی‌شده همین مکان ذکر شده است؛ البته آن بی‌توجهی مأمور راهنمایی و رانندگی نبوده؛ بلکه تابلوی پارکینگ ممنوعی در آنجا نصب نشده و نه مزاحمتی وجود داشته است.

این حکایت همه جایش عجیب است؛ تا آنجایی که پلیس راهنمایی و رانندگی در پاورقی برگه جریمه خود می‌نویسد «پارک جلوی درب خانه آقای ….. و شاکی بوده است» حال این سوال در ذهن متبادر می‌شود که پلیس راهنمایی و رانندگی بر چه اساسی ماشین‌ها را جریمه می‌کند؛ اگر ماشینی در جای پارکینگ ممنوع باشد که مستحق جریمه است و اگر نه، آیا می‌شود به خاطر شکایت فردی، ماشینی را جریمه کرد.

یک سوال دیگر اینکه اگر مزاحمتی برای خانه شاکی بوجود آمده باید پلیس انتظامی را خبر می‌کرده و چنانچه ماشین واقعا در جلوی درب خانه بوده با دستور پلیس انتظامی و با جرثقیل خودرو از محل به پارکینگ مخصوص انتقال داده می‌شد و علاوه بر آن مستحق جریمه هم بود.

این محل جایی است که پلیس راهنمایی و رانندگی هر روز از آنجا عبور می‌کند و برگ‌های جریمه‌ خود را حداقل روزی ۲ یا ۳ بار بر روی خودروهایی که در توقف‌گاه‌های ممنوع در این کوچه پارک می‌کنند، می‌چسباند اما چطور می‌شود با شکایت فردی در محل حاضر، دستور جریمه کردن را اجرا، ماشین را جریمه و شاکی از مردم بهتران را راضی و صاحب خودرو را با برگ جریمه نابحق خشک زده بر سر جایش نگاه دارد.

در شهری که یک پارکینگ درست و حسابی در آن نیست و برای پیدا کردن یک جای پارک مناسب باید گاها چندین دور اضافه بزنی تا شاید یک جای خالی پیدا شود، در شهری که یک خیابان درست و حسابی ندارد و اتوبوس‌های دود دار آن برای پیچیدن و رفت و آمد تمام عرض خیابان غیراستاندارد شهر را از آن خود می‌کنند و ترافیک و آلودگی را به همراه دارند، در شهری که اتوبوس‌هایش هر طور و هر کجا که دلشان می‌خواهد می‌ایستند و مسافر خالی و پر می‌کنند و از چشم تیزبین ماموران که در حوالی هستند دور می‌ماند چقدر جالب و عجیب است وظیفه ‌شناسی آن هم از این مدل.

برگ‌های جریمه‌ای که چندین برابر شدند با قول و وعده و مصوبه برای توسعه که نه برای توسعه حداقل در شهر ما، چراکه هنوز چیزی به وجود نیامده که بخواهد توسعه پیدا کند، می‌شود گفت، برای ایجاد زیرساخت شهرها باز جالب اینجاست که اضافه شدن جریمه‌ها قانون شد، اجرا شد، اما اینکه بخشی از مبالغ جریمه‌ها برای زیرساخت‌های شهری از جمله احداث پارکینگ هزینه شود از اذهان دور ماند و انگار به فراموشی سپرده شد.

جریمه همیشه باید با اسمش همخوانی داشته باشد؛ یعنی اینکه جای پارکی هست و صاحب خودرو در محل پارکینگ خودروی خود را پارک نمی‌‌کند که صد البته مستحق جریمه است و مبلغ جریمه هر چقدر بیشتر باشد امکان تخلف کمتر می‌شود، اما در شهری که دریغ از یک جای پارک، چه کسی باید تاوان نداشتن‌ها را بدهد، آیا مردم باید تاوان سوءمدیریت‌ها را بدهند.

از مبلغ جریمه که شاید بیش از درآمد آن روز من بود ناراحت نیستم، از اینکه این کار هم در مورد من انجام شده غمی ندارم، اما برای آنچه انجام شد و ممکن است برای شهروندان دیگر اتفاق بیفتد متأثر و متأسف هستم؛ شاید همگان بر این اعتقاد هستیم که اگر تخلفی صورت بگیرد با اندک ناراحتی منتظر جریمه باشیم، اما اگر تخلف نشود و جریمه شویم، دچار شوک می‌شویم، چراکه به قانون و اجرای درست آن اعتقاد داریم.

در این رابطه خبرنگار ما به معاونت اجتماعی نیروی انتظامی تلفن زد که راهنمایی کردند با ۱۹۷ تلفن تماس بگیریم؛ نتیجه تلفن زدن به ۱۹۷ هم این بود که به بازرسی راهنمایی و رانندگی مراجعه کنید تا جواب بگیرید.