سرعت‌گیر مُسکّن است نه راه حل!

به گزارش مرکزی دیلی، در همین رابطه عضو شورای اسلامی شهر ساوه در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه مرکزی اظهار کرد: برخی شهروندان در تماس‌هایی با نمایندگان خود در شورای شهر اعلام می‌کنند که نصب سرعت‌گیر در کوچه‌ها یک نیاز ضروری شده و در صورت نبود آن کمبودی در خیابان یا کوچه احساس می‌شود و برخی دیگر گلایه‌مندند که سرعت‌گیرها به جلوبندی خودرو آسیب جدی وارد کرده و باعث اتلاف وقت، ترمز ناگهانی و تصادف می‌شوند.

وی با بیان اینکه می‌بایست هر مشکلی را در قالب طرح مسئله با روش علمی نگاه و در جهت رفع آن اقدام کرد، افزود: تمام این مشکلات از عده‌ای کوچک در جامعه شروع شده و تسری پیدا می‌کند و گاه در مسائلی بی‌نظمی آنچنان در سازمان یا جامعه حاکم می‌شود که اگر کسی بخواهد نظم را ایجاد کند خود، عامل بی‌نظمی شناخته شود در این حالت برای مثال رانندگی با سرعت مجاز مصداق بی‌نظمی شناخته خواهد شد.

وی در ادامه با اشاره به معایب احداث سرعت‌گیرها گفت: اگر روزی ساختمانی دچار آتش‌سوزی شود ماشین آتش‌نشانی به جای پنج دقیقه، ۲۰ دقیقه مسافت را طی می‌کند.

وی افزود: کمک‌های اولیه آمبولانسی که پس از عبور از چندین مانع به محل حادثه می‌رسد شاید نتواند به موقع نیاز بیمار به فوریت‌های پزشکی را رفع کند.

این عضو شورای اسلامی شهر اضافه کرد: برخی تصادفات در محل سرعت‌گیر اتفاق می‌افتد. خودرو جلویی ناگهان ترمز می‌زند و در یک لحظه خودرو عقبی با او برخورد کرده و سانحه رخ می‌دهد.

وی با بیان اینکه سرعت‌گیر جهت جلوگیری از سرعت عده‌ای که هنوز استفاده صحیح از خودرو و یا موتورسیکلت را آموزش ندیده‌اند نصب می‌شود، به بیان مزایای آن پرداخت و افزود: سرعت‌گیر می‌تواند جان افراد را نجات دهد و یا تصادفات منجر به جرح را به حداقل برساند.

وی فرهنگ‌سازی را اصلی‌ترین راه جهت کاهش تعداد سرعت‌گیرها دانست و گفت: حل مشکلی چنین ساده نیاز به فرهنگ‌سازی ار نوع بازدارنده دارد. در بسیاری از کشورها فرهنگ‌سازی از طریق برخورد قانونی با متخلفین صورت می‌گیرد.

وی ادامه داد: به عنوان مثال استفاده از کمربند ایمنی در کشورهایی که قوانینی بازدارنده دارند تا حدودی زیادی موفقیت‌آمیز بوده است . در کشورمان نیز میزان فوت ناشی از تصادف به ۳۰ هزار مورد رسیده بود اما، اجرای قانون سرعت محدود این آمار را به صورت قابل توجهی کاهش داد.

منصوری در بیان راهکاری پیشنهادی برای این معضل خاطرنشان کرد: هزینه سرسام‌آور ایجاد سرعت‌گیر، آسیب‌هایی که به خودروها وارد می‌شود، مصرف بی‌اندازه بنزین و آلودگی هوا در تغییر سرعت خودروها، تصادفاتی که بخاطر وجود یا عدم وجود سرعت‌گیر ها رخ می‌دهد و … همه و همه هدررفت سرمایه‌های ملی را در پی دارند.

وی اضافه کرد: استفاده از دوربین در خیابان‌ها توسط مأموران راهنمایی و رانندگی و یا حتی استخدام جوانانی که منتظر شغل و دریافت غرامت از افرادی که مقررات را رعایت نمی‌کنند آنچنان نظم را در شهر بوجود می‌آورد که دیگر نیاز به هیچ سرعت‌گیری نخواهد بود و همچنانکه در مسیر بین شهرها کمتر خودرویی پیدا می‌شود که با سرعت غیرمجاز حرکت کند، در درون شهرها نیز به راحتی این مشکل قابل حل خواهد بود.

وی گفت: باید بپذیریم وجود سرعت‌گیر اکنون تا حدودی تسکین درد است ولی راه حل نیست.

منصوری بر لزوم فرهنگ‌سازی و اعمال قانون جهت افراد قانون‌شکن و متخلف تأکید و اظهار کرد: فقط اراده قوی و تعامل مدیریت شهری و راهنمایی رانندگی و در صورت قبول راه حل، جذب نیروهایی برای اقدام اجرایی جهت رفع این مشکلات در راستای کاهش تخلفات رانندگی و جایگزینی رعایت قانون به جای سرعت‌گیر در این بخش چاره‌ساز خواهد بود.