برگزاری سومین جشنواره انگور در روستای هزاوه اراک

به گزارش مرکزی دیلی و به نقل از خبرنگار مهر، هزاوه در ۱۷ کیلومتری غرب اراک است روستایی با خانه‌های سنگی، گلی به صورت پلکانی، بر دامنه شیب کوه‌ها. هزاوه، روستایی که انگورهای مرغوب و باکیفیتش زبانزد شده و امروز مردم کوشا و باذوق آن گرد هم آمدند تا به شکرانه تولید این میوه بهشتی جشن بگیرند و از خداوند طلب روزی و برکت بیشتری بکنند.

انگور، به تنهایی یکی از میوه های پرانرژی و مقوی است اما در کنار این محصول مشتقاتی نظیر کشمش، مویز، شیره، ترخینه شیره، باسلق، شربت رب انگور، سرکه و سرکه شیره زینت بخش سفره های ایرانی بوده است.

روستای هزاوه نزدیک به ۲۰ رقم انگور دارد و تولید بیش از پنج هزار تن انگور به طور سالانه در باغ های این روستا آن را یکی از قطب های تولید انگور استان کرده است.

روستای هزاوه نزدیک به ۲۰ رقم انگور دارد

انگورها را می چینند، یکی آب انگور جدا شده از خاک سفید را می جوشاند، دیگ های بزرگ رویی بر آتش هستند و آب انگور قوام می آید تا شیره تهیه شود.

یک از خانم های روستا می گوید: برای تهیه شیره باید اول انگور را له کنی و بعد آبش را بگیری و بعد از آن خاک سفید به آن اضافه کنی. میری که از کودکی شیره گیری را توسط مادرش دیده است، می افزاید: در این مرحله آب انگور گل آلود می شود و این آب انگور را یک شب نگه می داریم و بعد با پارچه های مخصوص آن را صاف کرده و خاک را از آن جدا می کنیم.

وی معتقد است: برای قوام آمدن، آب انگور باید دو ساعت بجوشد و البته اگر در ظرف رویی باشد سریعتر عمل می آید و رنگش بهتر خواهد شد. بوی شیره داغ محوطه را پر کرده است.

صدای موسیقی محلی در تمام روستا پیچیده است، عده ای با لباس های محلی بازی های بومی منطقه را انجام می دهند. یکی آنطرف تر بر روی باسلوق ها، شیره گردو می ریزد. یکی دیگر هم درست کردن ترخینه شیره را برای عده ای توضیح می دهد. انگار که هر یک از خانه های روستا خود یک شیره پزخانه است.

سرپرست بخشداری مرکزی اراک در این مراسم می گوید: این جشنواره بر مبنای سه محور اقتصادی، گردشگری و مردم شناسی و با هدف شناخت انگور هزاوه و فرآورده‌های این محصول برگزار می‌شود.

اولویت برگزاری این جشنواره تبلیغات و اطلاع‌رسانی

مهدی میهن دوست با بیان اینکه هزاوه یکی از بزرگ‌ترین تولید کنندگان انگور در استان مرکزی است، افزود: در درجه اول اولویت برگزاری این جشنواره تبلیغات و اطلاع‌رسانی در سطح استان مرکزی است، گرچه نگاهی به تبلیغات ملی هم داریم .

وی ادامه داد: جشنواره انگور هزاوه جشنواره ایست که قابلیت های فراوان برای تبدیل شدن به جشنواره کشوری را دارد و با توجه به ظرفیت های موجود می تواند در صورت تامین بودجه جایگاه خود را تثبیت کند.

میهن دوست با اشاره به جاذبه های توریستی روستای هزاوه اظهار کرد: وجود مقبره شاهزاده احمد بر روی بلندترین نقطه این روستا، خانه امیرکبیر، مسجد شبستان‌ دار، درخت سرو کهنسال و حمام قدیمی در هزاوه به عنوان جاذبه های گردشگری این روستا می تواند در کنار آب و هوای مساعد مکمل این جشنواره باشد.

وی اعتقاد دارد روستای هزاوه درخور نامگذاری یک روز به نام هزاوه است تا بتوان ظرفیت های ویژه این روستا را معرفی کرد و آن را به یک قطب ویژه و برجسته گردشگری تبدیل کرد.

هم اکنون استان مرکزی دارای بیش از ۱۴ هزار هکتار تاکستان است

براساس آمارها، ایران رتبه هفتم تولید انگور در کشور را داراست و با ۳۰۲ هزار هکتار باغ انگور، تولید انگور کشور یک و هفت میلیون تن است که از این میزان ۹۲  هزار و ۵۰۰ تن آن (برابر با چهار و پنج دهم درصد) در استان مرکزی تولید می شود.

هم اکنون استان مرکزی دارای بیش از ۱۴ هزار هکتار تاکستان است و با کسب رتبه نهم در کشور یکی از قطب های تولید انگور محسوب می شود که ظرفیت مناسبی برای اشتغال و درآمدزایی در استان را فراهم می آورد. شهرستان خنداب و روستای هزاوه بیشترین تولید انگور در استان مرکزی را دارا هستند.

قطعا برگزاری جشنواره هایی از این دست در سطح استان جنبه های اقتصادی، گردشگری و مردم شناسی دارد. ارتقای کیفیت و کمیت تاکستان ها از طریق سامانه های نوین پرورش انگور ، تبدیل تاکستان های سنتی و خوابیده به ایستاده ، پرورش اقلام جدید انگور با توجه به استانداردهای جهانی ضروری است. همچنین توجه به استفاده از ظرفیت های بالای صنایع پایین دستی و تبدیلی استان برای فرآوری و صادرات محصولات جانبی می تواند زمینه اشتغال زایی را فراهم آورد و جنبه های درآمدزایی بیشتر از قبل را داشته باشد.

صدای شعر و موسیقی در محله های کیور، میان ده، محله پایین، محله چاله، سرآسیابها، تره زار و ده بالا پیچیده است، محله هایی که زمانی بزرگترین مردان تاریخ ایران چون امیرکبیر، میرزا بزرگ قائم مقام و میرزا ابوالقاسم قائم مقام در آن چشم به جهان گشوده اند. موسیقی ما را به سال های دورتری می برد شاید دورتر از دوره ایلخانی ها، دوره ای که پدرانِ کشاورز بذرهای میوه بهشتی را در دل زمین های این روستا می کاشتند، و امروز پسرانشان آن بذرها را برداشت می کنند.

و امروز جشن شکرانه انگور بهانه ایست تا یادی از آن ها شود. جشنی که پیشینه ای تاریخی دارد و انگور را مهم ترین محصول این روستا کرده است.