جای صنعت در توسعه فرهنگی، اجتماعی و ورزشی اراک خالی است

به گزارش مرکزی دیلی و به نقل از خبرگزاری فارس از اراک، عناوینی چون «چهارمین قطب صنعتی کشور»، «دومین قطب صنایع مادر» و… همگی حکایت از غلبه بخش صنعت بر استان مرکزی و شهر اراک دارد؛ صنعتی که همه انتظار دارند به واسطه حضورش در استان مرکزی و شهر اراک بخش قابل توجهی از مشکلات فرا روی این منطقه را حل و فصل کند، شاید گناه مردم هم نباشد که این انتظار را دارند، مردمی که وقتی موقعیت شهری خود را در قیاس با شهرهای صنعتی دیگر می‌سنجند از جای خالی صنعت در توسعه شهری شهر خود گلایه‌مند می‌شوند.

اراک این شهر ۲۰۰ ساله قدیمی این روزها با مشکلات بسیاری در بخش‌های مختلف اعم از فرهنگی، ورزشی، اجتماعی، آموزشی، شهری و… دست و پنجه نرم می‌کند، شهری که توسعه نامتوازن صنعت در آن اجازه نداد تا بخش‌های دیگر همپای صنایع آن رشد کنند و این مسئله باعث شد تا همه مردمش امروز از صنعت نالان باشند و این مزیت امروز این شهر در دید خیلی از افراد چه بسا برخی از مدیران آن نیز به عنوان یک معضل یاد می‌شود.

کمتر زمانی شده پای درد دل مردم شهر اراک بنشینی و آنها از کم‌رنگ بودن نقش صنعت در توسعه شهری، فرهنگی و حتی ورزشی شهرشان سخن نگویند…، «صنعت هزینه‌های اجتماعی‌اش را نمی‌پردازد»، «صنعت اسپانسرینگ تیم‌های ورزشی استان را عهده‌دار نمی‌شود»، «صنعت اراک با مردم شهر قهر است» «صنعت برای استان فقط هزینه دارد»، «آلودگی‌ هوا ارمغان صنعت استان»، «امکانات استان در اختیار صنعت، اما دفاتر و حساب‌های بانکی آنان در تهران» و… همواره تیتر رسانه‌های استان مرکزی و شهر اراک بوده و هست خیلی‌ها آن را گلایه به جا و به حق می‌دانند و خیلی‌ها با آن مخالفند، عده‌ای هم معتقدند الان زمان پرداختن به این موضوع و انتظار تحققش از سوی صنایع نیست.

نام استان مرکزی به لحاظ برخورداری از ۲ هزار و ۸۰۰ واحد صنعتی بزرگ و کوچک همواره بر سر زبان‌ها بوده و هست و این شهرت صنعتی بودن است که باعث شده تا کمتر کسی گمان کند این استان با واژه تلخ بیکاری آشناست یا به واسطه حمایت صنعت تیم‌های ورزشی مقتدر و صاحب نامی از استان که باید در لیگ‌های کشوری حضور داشته باشند، اما ندارند.

اصفهان، تبریز کرمان و خیلی از شهرهای بدون امکانات صنعتی صاحب ورزش در سطح لیگ برتر هستند، اما استان مرکزی با داشتن شرکت آلومینیوم، پتروشیمی، پالایشگاه، هپکو، نیروگاه، آذرآب، کمباین سازی، شیشه سازی، ایزوگام، سیمان، ماشین سازی و تا ۲ هزار و ۸۰۰ صنعت مادر، خرد و کلان! حتی یک نماد هم ندارد که به آن بنازد چه رسد به مرتفع شدن مشکلات فرهنگی، ورزشی، اجتماعی، آموزشی، شهری و… با این صنایع، که بسیاری از مردم معتقدند صنایع شرشان (آلودگی هوا، مصرف آب، پساب‌های صنعتی، مریضی و…) به ما نرسد، خیرشان پیشکش!

این در حالی ست که نه تنها بیکاری امروز معضلی بزرگ در بین تمامی خانوارهای ساکن این استان و شهر است که ورزش و تیم‌های ورزشی آن نیز علیرغم استعدادهای بسیار به خاطر نبود حمایت‌های مالی از سوی بخش خصوصی دست و پایشان برای حضور در عرصه‌های ورزشی کشوری بسته است.

* استان مرکزی هنوز در چگونگی مشارکت صنعتش در حوزه‌های اجتماعی مانده است

استان مرکزی که امروز با در بر گرفتن صنایع فلزی، برق، الکترونیک، کانی غیر فلزی، شیمیایی، غذایی، نساجی و سلولزی حرف‌های زیادی برای گفتن در عرصه تولید محصولات پتروشیمی، ماشین‌آلات، تجهیزات کارخانه‌ای و نیروگاهی، انواع واگن و لوکوموتیو، شیشه، عایق‌های رطوبتی و… دارد اما هنوز در چگونگی مشارکت صنعتش در حوزه‌های اجتماعی اندر خم یک کوچه مانده است.

کارخانه ماشین‌سازی اراک که یکی از کارخانجات بزرگ در ساخت پل می‌باشد و خود را در جنگ تحمیلی با ساخت پل‌های شناور و در جای دیگر با ساختن پل قوسی به اثبات رسانده و شاید خیلی از پل‌های عظیم تهران را نیز ساخته باشد انگار در شهر صنعتی اراک وجود ندارد، وجود ماشین‌سازی و این چنین صنایع در اراک می‌توانست و یا (اگر مسئولین و صنایع دست در دست هم دهند) خواهد توانست شهر اراک را به یکی از زیباترین شهرهای صنعتی جهان درآورد.

توجه به این مسئله که چرا بخش صنعت استان مرکزی رغبتی برای مشارکت در فعالیت‌های فرهنگی، ورزشی، اجتماعی و … ندارد ما را بر آن داشت تا پای صحبت‌های مردم، صنعتگران و مسئولان این بخش بنشینیم.

یکی از شهروندان اراکی که خود در حوزه صنعت فعالیت دارد، به خبرنگار ما گفت: اینکه صنایع با وجود استفاده از امکانات استان و شاید تخریب محیط زیست حاضر به پرداخت هزینه‌های خود نیستند، از یک طرف به مدیران و مسئولان شرکت‌ها و کارخانجات موجود در استان برمی‌گردد که بی‌انصافی می‌کنند و شرعا و قانونا هزینه‌ای که باید در مقابل استفاده از زمین، آب و امکانات دیگر برای صنایع خود پرداخت کنند را نمی‌کنند، مدیران این صنایع‌ افرادی هستند که اغلب در اراک زندگی نمی‌کنند و در پایتخت جا خوش کرده‌اند.

محمود باقری ادامه داد: از طرف دیگر به مسئولین سابق بر می‌گردد که از آنها این مهم را مطالبه نکردند و اگر هم مطالبه کردند زورشان نرسید که بگیرند و از خیرش گذشتند و شاید هم در بازی آنها که امروز یا فردا می‌کردند، شرکت داشتند، حالا نوبت مسئولین فعلی استان است که باید کاری را که دیگران نکردند امروز با جدیت از صنایع طلب کنند و حق این مردم را از آنان بگیرند.

یکی دیگر از شهروندان اراکی بیان کرد: وجود صنایع برای استان مرکزی و شهر اراک یک مزیت است، اما این صنعت در طول ۳۵ سالی که در شهر اراک سکونت کرده‌ام فقط نامش گوش‌هایمان را نه نوازش بلکه خراش داده و نتوانسته‌ایم تا کنون مزیت صنعتی بودن استان را از جهات مختلف لمس کنیم.

علی مردانی که این روزها مرد میان‌سالی است و حکم بازنشستگی‌اش را در گوشه‌ای از خاطرات ذهنش قاب کرده از کمبود امکانات رفاهی و تفریحی در شهر اراک ابراز گلایه‌مندی کرد و اظهار داشت: در شهرهای صنعتی دیگر مثل اصفهان، تبریز و… مردم می‌توانند حضور صنعت و مزیت صنعتی بودن شهرشان را در مشارکت قابل توجه صنایعشان در پرداخت هزینه‌های اجتماعی لمس کنند، اما این امکان هنوز برای مردم استان مرکزی و شهر اراک محقق نشده است.

یکی از ورزشکاران شهر اراک نیز از جای خالی صنعت در توسعه حوزه ورزش و تقویت تیم‌های ورزشی اظهار گلایه کرد و گفت: اکثر شهرهای صنعتی کشور دارای نمایندگانی در لیگ‌های برتر ورزش کشور هستند این در حالی است که صنایع استان و شهر اراک که بخش قابل توجهی از آنها از قضا صنایع مادر کشورند نتوانسته‌اند نام اراک را در لیست تیم‌های ورزشی لیگ برتری مندرج کنند.

عباس آقایی تصریح کرد: ‌تا صحبت از حضور نماینده ورزشی استان در مسابقات لیگ‌های کشوری می‌شود تمامی ذهن‌ها به سمت فوتبال معطوف می‌شود این در حالی است که عدم موفقیت این رشته ورزشی در استان طی سال‌های اخیر شاید جرات ریسک پذیری را از صنایع گرفته و هیچ صنعتی دوست ندارد با این رشته آبروی خود را زیر سوال ببرد، لذا صنایع بدون توجه به اینکه به موفقیت و توانمندی سایر ورزشکاران در رشته‌های ورزشی دیگر بیندیشند ترجیح می‌دهند خیلی خود را درگیر ورزش نکنند.

ورزشکار دیگری در این باره به خبرنگار ما گفت: تعدادی از صنایع استان مجموعه‌های ورزشی خوبی برای کارکنان خود تهیه کرده‌اند، اما امکان بهره‌مندی از این امکانات صرفا برای خانواده‌های پرسنل رسمی آنهاست و حتی نیروهای قراردادی خود این صنایع نیز از این امکانات محروم هستند.

مهسا فرهمند بیان می‌کند: فضایی که صنایع در اراک اشغال کرده‌اند و هوایی که گاه به واسطه فعالیت صنعتی همین صنایع آلودگی‌هایی را بر مردم تحمیل می‌کند متعلق به همه شهروندان است و درست نیست اگر صنعتی هم در راستای تأمین امکانات ورزشی گام بر می‌دارد آن امکانات را محدود به پرسنل خود کند.

*توسعه مشارکت اجتماعی صنایع در استان مرکزی ضروریست

استاندار مرکزی هم در این رابطه اظهار کرد: استان مرکزی استانی برخوردار از توانمندی‌های صنعتی فراوان است که بهره گیری از این ظرفیت در توسعه فضای شهری و مشارکت اجتماعی برای آن یک ضرورت است.

محمد حسین مقیمی که خود سال‌ها به عنوان یک مدیر در بخش صنعت به ایفای نقش پرداخته و با مسائل و مشکلات پیش روی واحدهای صنعتی کاملا آشناست، تصریح کرد: ‌اگر خواهان مشارکت بخش صنعت در فعالیت‌های اجتماعی هستیم باید در ابتدا بستر فعالیت قدرتمند صنعت در استان فراهم شود و با تلاش در جهت حل مشکلات فرا روی صنعت زمینه مشارکت آنها در حوزه‌های اجتماعی فراهم گردد.

وی با اشاره به مشکلات حوزه ورزش افزود: متاسفانه بخش صنعت از ورزش این استان حمایت نمی‌کند، این در حالی است که طی یک سال اخیر تلاش‌های بسیاری برای حمایت بخش صنعت از ورزش توسط مسئولان این بخش صورت گرفته است.

استاندار مرکزی ادامه داد: بخش صنعت در مسائل شهری بسیار ضعیف عمل کرده و حضورش کمرنگ بوده است، درست است که بخش صنعت هم‌اکنون خود با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کند، اما این مشکلات مربوط به چند سال گذشته می‌باشد، نبود حمایت بخش صنعت از ورزش مربوط به امروز و دیروز نیست، در گذشته هم صنایع حمایت‌ جدی و در خور و اندازه خود از ورزش استان نکرده است.

*نبود برنامه‌ریزی دقیق مشارکت صنعت در توسعه ورزش استان را کم‌رنگ کرد

رئیس خانه صنعت و معدن استان مرکزی نیز به خبرنگار ما گفت: کم‌رنگ شدن نقش ورزش در مشارکت‌های اجتماعی طی سال‌های اخیر بر کسی پوشیده نیست و فعالان این عرصه نیز با صحه گذاشتن بر این امر از وضعیت موجود راضی نیستند.

منوچهر توسطی افزود: در گذشته‌ای نه چندان دور مشارکت صنعت استان مرکزی با جامعه بیشتر بود و این مشارکت در ساخت مدارس، مساجد، جاده‌های مواصلاتی و مصلاها قابل لمس بود، اما بروز برخی مشکلات اقتصادی برای صنعت باعث شد تا مشارکت این بخش در فعالیت‌های فوق هر روز کم‌رنگ‌تر از گذشته شود.

وی ادامه داد: خاطره تلخ صنعت استان مرکزی و شهر اراک در حمایت از تیم فوتبال این شهر را شاید بتوان یکی از مهم‌ترین علل بی‌رغبتی صنایع در حمایت از تیم‌های ورزشی نام برد حمایتی که نه تنها نتیجه‌ای برای صنعت نداشت چه بسا موجبات سرشکستگی صنعت را نیز فراهم کرد.

توسطی بیان کرد: طرح این موضوع که صنعت علاقه‌ای به مشارکت در توسعه ورزش استان و شهر اراک ندارد درست نیست، چرا که صنعت با علاقه در این حوزه وارد شد، اما کناره گیری مسئولان ذی‌ربط که باید نقش مشاور را برای مدیران واحد صنعتی در حوزه تیم‌داری ورزشی ایفا می‌کردند باعث شد تا این تیم در رشته فوتبال با نتایج بسیار پایین نه تنها موجبات جلب رضایت مردم را فراهم نکند که موجی از نارضایتی نسل جوان و نوجوان را در شهر به راه انداخت، عملی که در نتیجه تفکر نادرست برخی مسئولان در صرف امتیاز گرفتن از صنعت نصیب شهر اراک شد.

وی گفت: اگر در استان صنعتی مرکزی و شهر اراک عده‌ای فریاد مشارکت بخش صنعت در توسعه ورزش را سر می‌دهند باید بدانند که این مهم بدون مشارکت مدیریت عالی استان در مقام استاندار و دیگر مسئولان استانی به خصوص در حوزه تربیت بدنی و ورزش امکان‌پذیر نیست.

*وظیفه ذاتی یک صنعت تولید است

در مقابل صحبت‌های مردم و نارضایتی آنان از صنایع به دلیل پرداخت نکردن هزینه‌های خود و نداشتن مشارکت در استانی که از تمامی امکانات آن نهایت استفاده را می‌برند و حاضر نیستند ذره‌ای هم خود را در مسائل و مشکلات شهری که بسیاری از آنها دست‌ پرورده خود آنهاست، شریک کنند و حرف‌های استاندار مرکزی که بر این مهم با مردم همدرد و همدل است، علیرضا زاوشی رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان مرکزی به نظر می‌آید که تنها کسی است که بر طبل دیگری می‌کوبد و از صنایع استان که نه در گذشته که صنعت مشکلی نداشت و فقط سود می‌برد و در حال هم بیشتر آنها سودآور هستند و در هیچ مقطع زمانی در پرداخت هزینه‌های شهری کاری انجام ندادند، دفاع می‌کند و دفاع می‌کند؛ چرا!!!

رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان مرکزی در این رابطه گفت: تمامی صنایع استان بدون استثنا در پرداخت حق قانونی خود از بابت هزینه‌های اجتماعی‌شان مشارکت دارند و با پرداخت یک درصد عوارض خود قصوری در این رابطه صورت نداده‌اند.

علیرضا زاوشی افزود: وظیفه ذاتی یک صنعت تولید است نه تیم داری! حمایت مالی یک واحد تولیدی صنعتی از تیم یا تیم‌های ورزشی وظیفه ذاتی صنایع نیست این در حالی است که یک صنعت می‌تواند در شرایط خاص و با توجه به میزان علاقه خود یا نسبت به ایجاد مجتمع‌های ورزشی خاص کارگران خود اقدام کند مشابه کاری که واحد صنعتی کبیرریس، پالایشگاه و… انجام داده است یا با حمایت از یک تیم بستر حضور آن تیم را در لیگ‌های مطرح کشوری فراهم کنیم.

وی تصریح کرد: در شرایط فعلی که بخش صنعت با رکود بی‌سابقه اقتصادی و تولیدی روبروست و صنعتگر درگیر رفع مشکلات اقتصادی و تولیدی واحد خویش است اگر هم بخواهد نمی‌تواند خیلی قوی به مسائلی خارج از چارچوب کاری خود بیندیشد یا برای مثال به حوزه ورزش وارد شده و تیم ‌داری ورزشی را به مسئول کارگری و تولیدی‌اش ترجیح دهد.

رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان مرکزی بیان داشت: امروز بخش قابل توجهی از صنعت استان مرکزی و شهر اراک زیر ظرفیت اسمی خود کار می‌کنند و این مسئله باعث شده تا واحدهای صنعتی با مسائل و مشکلات بسیاری در زمینه تأمین نقدینگی روبرو باشند؛ لذا مدیر واحد صنعتی که در تأمین حداقل نیازهای ماهانه خود معطل است چگونه می‌توان انتظار مشارکت اقتصادی در فعالیت‌های اجتماعی، شهری و ورزشی را داشت؟

زاوشی اضافه کرد: ضرورت توجه رسانه‌ها به مشکلات واحدهای صنعتی استان در این میان بسیار حایز اهمیت است، صنعت زمانی در تمامی بخش‌های اجتماعی پای کار خواهد بود که همه برای بودنش تلاش می‌کنند، وقتی صنعتگر ببیند همه شهر، از رسانه‌ها گرفته تا مسئولین برای حل مشکلاتش تلاش می‌کنند او هم به اندازه توان و ظرفیت با ورود به حوزه شهری در راستای کمک به حل مشکلات شهری قدم برخواهد داشت.

وی اظهار داشت: باید مسئولان ابتدا بستر لازم برای اقتصادی کردن فعالیت واحدهای تولیدی در استان را فراهم کنند تا بتوان با تقویت آنها زمینه حضور صنایع را در عرصه‌های ورزشی و تفریحی فراهم کرد.