یک روانشناس: حجاب در جامعه ما یک قانون نانوشته اجتماعی است

به گزارش مرکزی دیلی، فرامرز آسنجرانی در نشستی که به مناسبت فرا رسیدن روز ملی عفاف و حجاب با هدف بررسی چالش‌ها و آسیب‌های اجتماعی ناشی از بی‌توجهی به پوشش با حضور دیگر کارشناسان در دفتر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) – منطقه مرکزی، برگزار شد، با اشاره به اینکه در حوزه حجاب و تعریف آن ماهیت دینی قائل هستیم، تصریح کرد: از بعد روانشناسی، حجاب به نوعی زبان بدن به شمار می‌رود و روانشناسان این چنین به آن پرداخته‌اند که لباس و حجاب پیامی را به مخاطب مخابره می‌کند که اگر این پیام به درستی دریافت نشود آسیب‌ها بروز می‌کنند.

این مشاور خانواده و مدرس دانشگاه گفت: شبکه‌های اجتماعی در قوانین دنیا هنجار محسوب ‌شده و افراد جهت ارضای نیازهای خود به آنها وارد می‌شوند اما، ما برای استفاده از آنها قانون و تعریفی ارائه نداده‌ایم و این عدم وجود قانون در این حوزه چالش‌هایی را به دنبال داشته است.

آسنجرانی با بیان اینکه اغلب مراجعات به مراکز مشاوره ناشی از مسائل و مشکلات در روابط فرازناشویی و خیانت‌هاست، افزود: ارتباطات فرازناشویی به جهت فراهم بودن فضا و بستر آن در جامعه شکل می‌گیرد. علت آنست که کانال‌های تسهیل‌یافته برای ارضای برخی نیازها بسته است و این نیازها از کانال غیرتسهیل‌یافته و حتی ناهنجار بروز می‌کند.

وی عنوان کرد: در بعد حجاب عموماً افرادی که دارای شخصیت نمایشی هستند بیشتر خود را می‌آرایند، در اجتماع ظاهر می‌شود و خود را به نمایش می‌گذارند در صورتی که اگر جامعه بستر مناسب را برای پیشرفت‌های علمی، اجتماعی، اقتصادی و … افراد فراهم کند و افراد بتوانند در این حوزه‌ها خود را مطرح کنند قطعاً ناهنجاری‌ها و آسیب‌ها به حداقل می‌رسد. از سوی دیگر برخی افراد به دنبال جلب توجه و فریبکاری‌اند و شخصیتی افراطی در این حوزه دارند و با حضور نامناسب در جامعه بستر آسیب‌ها را فراهم می‌کنند.

بی‌حجابی تعدیل غریزه خودنمایی در افراد است

این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه حضور چنین افرادی در جامعه که به نوعی شخصیتی هیسترانیک و نمایشی دارند و در حوزه‌های دیگر امکان ظهور و بروز نمی‌یابند جامعه را بیمار می‌کند، افزود: حضور این افراد در جامعه به یادگیری مشاهده‌ای از سوی نوجوانان می‌انجامد و به نوعی برای جامعه الگو می‌شوند.

وی با اشاره به نبود شاخص یکسان در تعریف حجاب کامل و صحیح گفت: در حال حاضر از خوب بودن تعریفی ارائه نشده است. ممکن است شخصی که لباسی را پوشیده و استنباط برازندگی دارد نتواند این پیام را به خوبی منتقل کرده و از دید سایرین بی‌حجاب و یا بدحجاب تلقی شود و این عدم ارسال درست پیام‌ها و دریافت درست آنها آزار و اذیت‌های خیابانی را به دنبال دارد.

آسنجرانی اظهار کرد: اگر بی‌حجابی تعدیل غریزه خودنمایی باشد با مشکل بنیادین در این حوزه مواجه هستیم که البته قابل حل است اما، به جهت اینکه کلیه اقدامات ما در این بخش مقطعی، تکانه‌ای و پلیسی است نمی‌توان انتظار دستاورد مثبتی از اقدامات‌مان داشته باشیم.

وی افزود: در حال حاضر مراکز پیشگیری از طلاق بسیاری در جامعه شکل گرفته و بررسی‌ها نشان می‌دهد که مسئله بی‌توجهی به حجاب و نوع پوشش در جامعه مشکلاتی را برای خانواده‌ها ایجاد کرده به نحوی که فرد در جامعه چیزی را شاهد است که در همسر خود نمی‌بیند و این ناهماهنگی و ناهنجاری‌ها در جامعه باعث تزلزل بنیان خانواده‌ها می‌شود.

اقدامات سلبی در حوزه حجاب مؤثر نخواهد بود

این روانشناس گفت: اقدامات سلبی و بازدارند ممکن است مقابله‌به‌مثل افراد را در پی داشته باشد. نباید اجازه داد بی‌حجابی و یا بدحجابی به مسئله‌ای زیرزمینی تبدیل شود. با ارائه‌ی آموزش‌های لازم در این حوزه می‌توان در ابتدا مانع از حاد شدن مشکلات ناشی از بدحجابی شده و پس از آن به دنبال راهکار رفع مشکل برویم.

آسنجرانی گفت: نبود فضاهای آزاد برای حضور اجتماعی و نبود پارک‌ها و مراکز خرید مخصوص آنها یک خلأ در جامعه است که رفع آنها باید مورد توجه قرار گیرد.