تخریب چندباره کاشی کاری زیارتگاه سهل بن علی(ع) شهر آستانه

به گزارش مرکزی دیلی ، وبلاگ نامه شهرستان شازند  نوشت : موضوع کاشی کاری سطح خارجی گنبد زیارتگاه سهل بن علی(ع) در قبل و بعد از انقلاب اسلامی گلاف سردرگمی بوده است که هیچگاه  سامان نگرفت و هزینه پشت سر هزینه  انجام شد.

در شهر آستانه انجام کارها به روش سعی و خطا ، پیشینه دیرینه دارد و جالب این است که هیچ کس هم مسئولیت این سوء مدیریت  ها را بعهده  نمی گیرد. انگار چنین رویه  شده است که مسئولیت کارهای خوب را بعهده بگیرند اما مسئولیت چنین مواردی را به عهده دیگران اندازند!

 سازمان اوقاف و امور خیریه و سازمان میراث فرهنگی هم بندگان خدا! خودشان هم شرح وظایف خودشان را یکبار خوب  نخوانده اند تاچه رسد به اینکه انتظار داشته باشیم چنین سوء مدیریت هایی را بررسی  و مقصران را به افکار عمومی معرفی کنند.

ای کاش از ما بهتران مانند ملائک و جن و انس ! علت از بین رفتن کاشی ها و از بین رفتن هزینه های بی مورد را انهم با توجه به تجربیات قبلی مورد بررسی قرار می دادند. چرا که در عصر کنونی هیچ کس نباید به مدیران و صحنه گردانان بگوید بالای چشم شما ابرو! چون اینها خودشان را به قول جوونها « ِاند» مدیریت می دانند و مدعی  مدیریت جهانی هستند. هر چند بنیانگزار فقید انقلاب اسلامی  امام خمینی(ره) به پاره ای از سران اینها گفت شما عرضه اداره یک نانوایی را هم ندارید.

مردمی که با جان و دل نذورات خود را در این زیارتکاه می اندازند صاحبان اصلی تامین منابع زیارتگاه هستند  و بندگان خدا با زبان بی زبانی فقط نظاره گر چنین اقداماتی هستند.

پیشینه  کارهای عمرانی زیارتگاه نشان میدهد در سال ۱۳۱۵  ه ق سطح خارجی گنبد به دستور حاج ملا ابو طالب( از علما و انقلابیون مشهور آستانه و هم عصر میرزای شیرازی) تعمیر می شود. در این سال باد کلاهک مسی زیارتگاه را از جا کند و مرحوم حاج آخوند آنرا به مسگرها فروخت و گنبد را تعمیر کرد ولی سرمای شدید آستانه آن را دوباره از بین برد.( دهگان، کرجنامه،۲۸).

در سال ۱۳۵۱ شمسی کاشی کاری گنبد با کاشی های معرق آغاز و پس از انجام نیمی از کار رها شد. داربست چوبی که اطراف گنبد تا سال ۱۳۶۶ شمسی بود و در بعضی از عکس های مربوط به گنبد دیده می شود مربوط به همین دوره زمانی است.

در سال ۱۳۶۶ شمسی با گذشت ۱۵ سال از کاشی کاری نیمه تمام گنبد، به سبب از بین رفتن این کاشی ها بر اثر سرمای طاقت فرسا و شدید آستانه که بعضاً تا ۴۰ درجه زیر صفر می رسد، مبادرت به برداشتن آنها و اقدام به  پوشش سیمانی سطح بیرونی گنبد کردند.

 بعد از مدتی مجدداً اقدام به کاشی کاری سطح خارجی گنبد شد که این بار نیز کاشی ها در مقابل سرمای زیاد دوام نیاوردند و کار در سر آغاز رها شد.

تجربیات ناکام کاشی کاری سطح خارجی گنبد  در سنوات مختلف مسئولین منطقه را به فکر واداشت تا راه حلی معقولانه تر برای آن پیدا کنند. رایزنی های انجام شده با مسئولان وزرات فرهنگ و آموزش عالی و سازمان میراث فرهنگی موجب شد تا سطح خارجی گنبد با لایه ای از فلز مس پوشانده شود و این کاردر سال ۱۳۷۳ به اتمام رسید.

هر چند این کار در مقابل نزولات و سرما پاسخگو بود ولی به علت اینکه سطح زیرین گنبد و بخصوص کتیبه های زیبا بر اثر رطوبت ناشی از پوشیده شدن روزنه های گنبد، آسیب جدی دید و بیم آن می رفت گنبد به شدت آسیب ببیند ناچار به برداشتن فلز مس شدند.

وزن فلز مس نیز چندین تن بود که فشار مضاعفی را بر گنبد وارد میکرد. بعد از چند سال بلاتکلیفی و بررسی های مجدد نوبت به کاشی کاری اخیر رسید که اینهم متاسفانه جواب نداده و موضوع پوشش گنبد زیارتگاه سهل بن(ع) به عنوان کلاف سردرگمی در آمده است.

شایان گفتن است که سطح خارجی گنبد زیارتگاه به کاشی های نیاز دارد که بتوانند سرمای۴۰ درجه زیر صفر آستانه راتحمل کنند. این کار از طریق ایجاد آزمایشگاه میسر است. در واقع می توان شرایط شهر آُستانه را در یک آزمایشگاه  شبیه سازی کرد و کیفیت کاشی مورد نظر را در آزمایشگاه سنجید . مزید براینها مجریان باید از تمام فروشندگان و پیمانکاران  التزام و ضمانت کتبی بگیرند. تا چنانچه کاشی مورد استفاده ، کارآمدی لازم را نداشت در قبال اعمال خود پاسخگو باشند. هر چند تجربه نشان می دهد بعد از هر سو مدیریت هر کس راه خودش را می گیرد و می رود و کسی هم احوال پرس نیست!