وجود ۵ کانون بحرانی زیست محیطی در استان مرکزی

مدیرکل محیط زیست استان مرکزی گفت: یکی از کانون‌های آلاینده استان شکل گرفتن بیابان‌هایی است که امروز حالت بحرانی پیدا کرده‌اند و طبق مطالعات انجام شده توسط اداره کل منابع طبیعی استان در سال گذشته ۵ کانون بحرانی در استان داریم.

به گزارش اخبار روزانه استان مرکزی، حسین‌علی ابراهیمی کارنامی در گفت‌و‌گو با خبرنگار تسنیم در اراک، با اشاره به کانون‌های آلاینده شهر اراک اظهار داشت: کلان‌شهر اراک یکی از ۸ کلان‌شهر آلوده کشور است که یکی از کانون‌های آلاینده آن بیابان‌هایی است که در اطراف آن تشکیل شده‌اند و حالت بحرانی پیدا کرده‌اند.

وی افزود: کلان‌شهر اراک توسط کانون‌های آلودگی متعددی تهدید می‌شود که براساس مطالعات انجام شده در سال ۸۶، ۵۲ درصد آلاینده‌ها منابع ثابت و ۴۸ درصد منابع متحرک یا همان خودروها بوده‌اند که اکنون این نسبت تغییر کرده است و بهمین سبب ما شهر خدماتی را با همکاری تعدادی از دستگاه‌ها تشکیل داده‌ایم.

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان مرکزی تصریح کرد: این شهر خدماتی را با همکاری دستگاه‌هایی مانند سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، هواشناسی، علوم پزشکی و منابع طبیعی تشکیل داده به مناقصه گذاشتیم و مشاور آن هم انتخاب شد، که لازم است برای عقد قرداد بیاید تا مطالعات بازنگری و به‌روز رسانی شود.

ابراهیمی کارنامی بیان داشت: که بطور قطع یکی از مباحث آلاینده شهر اراک بیابانهای تشکیل شده هستند که شامل ۵ کانون بحرانی در استان می‌شوند که ۳ تا از آنها در شمال استان و در شهرهای زرندیه و ساوه هستند و یکی از آنها نیز در دلیجان قرار دارد و بزرگترین آنها حوزه میقان با ۱۲ هزار هکتار است.

وی ادامه داد: که در مطالعات انجام شده تمام پهنه تالاب میقان را یک کانون بحرانی ایجاد ریزگرد تشخیص دادند که در حال حاضر اگر شما آلودگی ۳۷ روزی سال گذشته استان در وضعیت ناسالم و همچنین امسال را مشاهده کنید می‌بینید که عمدتا ناشی از ذرات ۲٫۵ میکرون هست که بیشتر کانون‌های طبیعی به ایجاد این مشکل دامن می‌زنند.

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان مرکزی عنوان کرد: بنابراین اکنون عمده بحث ما روی ذرات ۲٫۵ میکرون هست که کانون‌های داخلی تشدید کننده آن هستند که از جمله آن تالاب میقان است که بسیار حائز اهمیت بوده و چه به‌لحاظ اکوسیستمی و چه به‌لحاظ کارکرد اکوسیستمی که در حوزه گردشگری و نیز آلودگی بسیار موثر است و احیاء آن سبب کنترل آلودگی و تخریب آن تشدید آلودگی را به‌دنبال دارد.