نگاهی اجمالی بر وظایف مدیریت سازمان تاکسی‌رانی

به گزارش مرکزی دیلی و به نقل ازخبرگزاری فارس از اراک، متأسفانه این الزامات و تدارکات جانبی مورد نیاز مردمی و شهری سال‌هاست که در نیمه راه‌های برنامه‌ها می‌چرخد و اکنون نیز همچنان دست به دست می‌شود تا جایی که سال گذشته شهرداری شهر اراک ۱۴۰ دستگاه اتوبوس گازسوز خریداری کرده و آنها را بلااستفاده در پارکینگ نگهداری می‌کند، در حالی که اتوبوس‌های گازوئیلی همچنان دود و سم به خورد مردم می‌دهند.

نظارت، کنترل قیمت، مسافربر شخصی کنترل خطوط و ایجاد خط تاکسی در محله‌ها از جمله وظایف مدیریت سازمان تاکسی‌رانی است که باید در امر خدمات‌رسانی و کیفیت‌بخشی به نیاز شهروندان انجام دهد و در مورد چگونگی و انجام درست و یا مشکلات موجود پاسخگو باشد.

متاسفانه بعضی از مدیران جایگاه خدمت به مردم را از بالا به پایین می‌بینند (بعد از مدیر شدن) و «ما نوکر مردم هستیم» برای آنها تنها یک شعار بیش نیست، چرا که اگر کمی به این شعار توجه می‌شد مدیران ما هم بهتر خدمت می‌کردند و هم برای کمبود‌ها و مشکلاتی که وجود دارد، گوش شنوا پیدا می‌کردند و برای رفع آن می‌کوشیدند.

چه نظارتی بر روی تاکسی‌ها که به صورت دربستی مسافر سوار می‌کنند وجود دارد، گرفتن پول اضافه از مسافران را چه سازمانی به جز تاکسی‌رانی باید کنترل کند، مسافر‌برهای شخصی با چه مجوزی مسافر جا به جا می‌کنند و سازمان تاکسی‌رانی کجای این مشکلات قرار دارد.

آیا این همه مشکلات نشان از شلوغی کار رئیس سازمان تاکسی‌رانی است که نمی‌تواند خودش پاسخگوی مشکلات باشد و رسانه‌ها را به روابط عمومی حواله می‌دهد، روابط عمومی پل ارتباطی بین رسانه و مدیر است و جایگاه پاسخگویی در حد و اندازه مدیر را ندارد و اگر این طور بود که مدیر و روابط عمومی یک پست محسوب می‌شد.

اما نمی‌خواهیم اهمیت حاشیه این گزارش که شاید محتوای آن کمتر از اصل گزارش نیست، موضوع گزارش را کم اهمیت کند، اما توصیه می‌کنیم مدیران به نکات ارایه شده توجه ویژه داشته باشند.

در این گزارش علی‌رغم مشکلاتی که ذکر شد، تنها به یک موضوع پرداخته شده است که در پی می‌آید.

وقتی می‌خواهیم به کوی مسکن مهر امام صادق(ع) اراک که از تاریخ احداث آن حدود یک سال و چند ماهی می‌گذرد، برویم نه خبری از تاکسی‌های زرد است و نه خبری از مدرسه و مغازه و دیگر خدمات مورد نیاز شهروندان.

فصل تعلیم و آموختن آغاز شده، اما نه مدرسه‌ای است و نه ماشینی که دانش‌آموزان را به مدرسه‌ای در نقاط دیگر شهر برساند.

صبح یاسمن را دیدم که دست مادرش را در دست گرفته و مسیری طولانی را به سمت ایستگاه اتوبوس طی می‌کند، نگاهی به ساعتم کردم، تا باز شدن درب مدرسه ۴۰ دقیقه مانده بود، تعجب کردم که چرا یاسمن صبح به این زودی از خانه بیرون آمده است، کنجکاوانه به سمت مادرش رفتم و بعد از سلام و احوالپرسی علت را جویا شدم، مریم خانم گفت: متاسفانه در این شهرک مدرسه‌ای وجود ندارد و دانش‌آموزان ناچار هستند به مدارس شهرک‌های دیگر بروند و از آنجا که در این شهرک هیچ تاکسی‌ای سرویس‌دهی نمی‌کند، ما ناچاریم برای رفت و آمد از اتوبوس استفاده کنیم که آن هم هر نیم ساعت یک بار می‌آید و اگر چند لحظه دیر برسیم، ممکن است بچه‌‌ام به موقع به مدرسه نرسد.

خانم محمدی افزود: بارها از مسئولان تاکسیرانی درخواست کردیم خط ویژه‌ای برای این شهرک در نظر بگیرند، چند وقت دیگر زمستان فرا می‌رسد و بچه‌های ما معلوم نیست باید تا کی در انتظار اتوبوس بمانند.

یکی دیگر از ساکنین این شهرک که شاهد گفت‌وگوی ما بود، چند قدمی جلو آمد و گفت: این شهرک در انتهای هپکو ساخته شده و جزو شهر محسوب می‌شود و تا مرکز شهر هم بیشتر از ۱۵ دقیقه زمان نیست، اما هیچ تاکسی‌ای حاضر نیست مسافران را به این شهرک بیاورد، اگر کسی هم پیدا شود که محض رضای خدا بخواهد مسافری را سوار کند، درخواست سه هزار تومان کرایه می‌کند که این واقعا برای افرادی که هر روز می‌خواهند از این شهرک به مرکز شهر و یا محل کار خود بروند، بسیار هزینه‌بر است.

مرادی اظهار داشت: سوال من این است مگر افرادی که در این شهرک زندگی می‌کنند چه فرقی با دیگر شهروندان دارند، مگر ما نباید از خدمات شهری بهره‌مند شویم، پس حقوق شهروندی ما چه می‌شود.

یکی از دانشجویان اراکی ساکن در این شهرک نیز گفت: من سه سال است که در دانشگاه پیام نور اراک تحصیل می‌کنم، حدود ۱۰ سال است این دانشگاه ساخته شده، ولی متاسفانه هیچ تاکسی در خط دانشگاه سرویس‌دهی نمی‌کند و به خاطر اینکه رفت و آمد اتوبوس‌ها هم دیر و زود می‌شود، دانشجویان نمی‌توانند سر وقت در کلاس‌ها حاضر شوند.

شاکری افزود: امسال به همراه خانواده‌ام به شهرک امام صادق(ع) نقل مکان کرده‌ایم، اما از بخت بد من در این شهرک هم هیچ تاکسی سرویس‌دهی ندارد و من ناچارم برای یک ساعت کلاس درس چندین ساعت وقت در نظر بگیرم.

مهران رجبی دیگر شهروند ساکن در کوی امام صادق(ع) اراک نیز با انتقاد از عدم رسیدگی مسئولان تاکسیرانی به وضعیت حمل و نقل این منطقه گفت: بارها از مسئولان تاکسیرانی درخواست کردیم نسبت به اختصاص خط ویژه تاکسی برای این شهرک اقدام کنند، اما تاکنون هیچ اقدامی صورت نگرفته است.

وی افزود: در این شهرک چیزی که بیهوده هدر می‌رود، زمان است، زمانی که باید آن را سر ایستگاه اتوبوس برای آمدن یک اتوبوس گازوئیل سوز و بعضا صندلی شکسته و پر سر و صدا به حراج گذاشت.

این شهروند اراکی افزود: ساکنان این شهرک که مرکز خریدی برای آنها در نظر گرفته نشده، باید صبح‌ها برای خرید بیرون بروند، چرا که اگر خرید را به بعد ‌از ظهر‌ها موکول کنند، ممکن است موقع بازگشت اتوبوسی نباشد که آنها را به مقصد برساند و تاکسی‌ها هم برای رساندن چند هزار تومان کرایه طلب می‌کنند.

افشین طالبی نیز گفت: متاسفانه به دلیل نبود تاکسی ساکنین این شهرک ناچار هستند در اطراف میدان ورزش که فاصله بسیاری با شهرک دارد پیاده شوند، چون هیچ تاکسی‌داری حاضر نمی‌شود به داخل شهرک برود.

وی ادامه داد: در این منطقه مراکز خرید مورد نیاز مردم وجود ندارد و مردم باید برای خرید به داخل شهر بروند، اما برای رفت و آمد همیشه با مشکل مواجه هستند، چرا که یا باید مسیری طولانی را پیاده طی کنند و یا دو تا سه هزار تومان به تاکسی‌داران بپردازند و یا مدت‌ها وقت خود را در انتظار آمدن اتوبوس تلف کنند.

طالبی ابراز داشت: چند روز دیگر زمستان و سرما فرا می‌رسد و ما از مسئولان تاکسی‌رانی می‌خواهیم فکری به حال مردم این منطقه بکنند.

قصه تلخ بی‌سامانی در وضعیت حمل و نقل اراک تنها مختص این شهرک نیست و مدت‌ها است اهالی شهرک شهید بهشتی فاز یک از نبود تاکسی در این شهرک اعتراض که نه، فریادها می‌زنند، دانشجویان دانشگاه پیام نور به مسئولان نامه نوشتند و پاسخی نگرفتند.

به منظور بررسی بیشتر و رساندن نظرات مردم و خواسته‌های آنها به رئیس سازمان تاکسی‌رانی اراک و شنیدن پاسخ از طرف وی چندین بار خبرنگار ما با سازمان تاکسی‌رانی تماس گرفت، متاسفانه جواب خبرنگار ما تا حوزه دفتردار رئیس جلوتر نرفت و وی نیز ما را مثل هر ارباب رجوع! دیگری به مدیریت روابط عمومی پاس داد.

متاسفانه امروز نبود مدیریت مناسب موجب شده هر تاکسی‌داری ساز خود را بزند، سوار نکردن مسافر در روزهای شلوغ و دربستی شدن آنها، گرفتن کرایه به نرخ دلخواه و عدم پاسخگویی مسئولان مربوطه، نبود نظارت ضعیف تاکسیرانی در پایگاه‌های تعیین شده به منظور رسیدگی به شکایت‌های مردمی، خدمات‌دهی نامناسبت تاکسی و برخورد بد برخی از رانندگان تاکسی همه و همه نشات گرفته از سوء مدیریت مسئولانی است که امروز بر صندلی ریاست تاکسیرانی در اراک تکیه زده‌اند و حاضر به پاسخگویی هم نیستند.