هنری به نام خبرنگاری…

به گزارش مرکزی دیلی و به نقل از خبرنگار مهر، رسانه ها یکی از ابزارهای موثر و مفید در زمینه آگاهی بخشی و اثرگذاری در جامعه هستند، بارها از سوی کارشناسان علوم اجتماعی تاکید شده است که رسانه های جمعی در تقویت و یا تضعیف هنجارهای اجتماعی موثرند. قطعا خبرنگار به عنوان شاکله رسانه باید دارای ویژگی هایی باشد که از عهده این وظیفه خطیر برآید.

روند و نحوه خبرنگار شدن در سطح جهان همچون پیدا کردن شغل های دیگر به ملاک هایی چون درایت، علاقه، تحصیلات دانشگاهی و تجربه بستگی دارد. اما بی شک این روند در کشور ما یا حداقل در شهر ما بسیار متفاوت است، به غیر از عده ای خاص که برحسب استعداد، علاقه و یا تحصیل به این رشته روی آوردند، بسیاری با تصور راحتی و بی دردسر بودن این شغل و بدون داشتن هیچ آگاهی از شرایط خبرنگاری پا به این عرصه می گذارند.

هرچند تحصیلات دانشگاهی در رشته خبرنگاری و روابط عمومی در دانشگاه ها هم، تاکنون نتوانسته است خبرنگاری شش دانگ به جامعه مطبوعات تحویل دهد و به اعتراف بیشتر خبرنگاران، اندوخته هایشان در گرو تجربه بوده است، اما گاه کارگاه های آموزشی و کلاس هایی که تعداد آن ها به انگشتان دست هم نمی رسد توانسته است بخش کوچکی از این خلاء را پر کند.

پدیده مظفری یکی از خبرنگاران استان می گوید: من در زمینه خبرنگاری تحصیل نکرده ام ولی در طول ۵ سال کار در این عرصه بسیاری از نکات را آموخته ام.

وی می افزاید: من در کنار کار، هرگاه کارگاه آموزشی ای برگزار شده شرکت کرده ام، و برخی از این دوره ها نیز مفید بوده است.

مظفری با اشاره به کارگاه آموزشی که سال گذشته توسط اداره ارشاد برگزار شد ، اظهار می کند: این دوره به دلیل استفاده از اساتید برجسته کشوری دوره مفیدی بود که امیدوارم باز هم چنین دوره هایی برگزار شود.

فشرده بودن کلاس ها و تخصصی بودن برخی از بحث ها از ضعف های کارگاه خبرنگاری

وی فشرده بودن کلاس ها و تخصصی بودن برخی از بحث ها را از ضعف های این کارگاه می خواند و می افزاید: برخی کلاس ها مانند کلاس عکاسی و طراحی برای بسیاری از ما  که آشنایی مان با این موارد در حد ابتدایی بود، مفید نبود.

مظفری معتقد است یک خبرنگار باید به مسائل روز استان، کشور و جهان اشراف داشته باشد و روزنامه ها و خبرگزاری های سراسری را نیز بخواند. وی ادامه می دهد: به نظر من تجربه در زمینه خبرنگاری بهتر از تحصیلات آکادمیک است، من افرادی را می شناسم که در دانشگاه خبرنگاری خوانده اند اما یک خبر هم نمی توانند تنظیم کنند.

این خبرنگار اراکی جسارت پرسیدن، حوصله گوش دادن و توانایی نوشتن شاخصه یک خبرنگار خوب می داند.

در کار خبر تجربه و عشق مقدم تراست

سمیه بصیرت که هشت سال در زمینه خبرنگاری و روزنامه نگاری فعالیت دارد، می گوید: من فارغ التحصیل رشته ارتباطات هستم ولی به جرات می توانم بگویم که در کار خبر تجربه و عشق مقدم تراست و تنها در دانشگاه تئوری هایی که گاها در حرفه خبرنگاری به کمک گرفته نمی شود آموزش داده می شود.
وی در خصوص تاثیر کارگاه های آموزشی بیان می کند: من منکر فایده این برنامه ها نیستم، ولی این کارگاه ها فقط می توانند مسائل کلی خبرنگاری را آموزش دهند و خیلی از جزئیات و ریزه کاری های آن یاددادنی نیست و باید در کار یادشان گرفت.

بصیرت با اشاره به اینکه بسیاری با تصور راحت بودن خبرنگاری آن را انتخاب می کنند، اظهار می کند: برخی با این تصور غلط وارد این شغل می شوند و بعدها متوجه می شوند که اینطور نیست و یا باید بروند و یا بمانند و هر روز بیشتر از قبل یاد بگیرند.

این خبرنگار اراکی شغلش را هنر می خواند و بیان می کند: خبرنگاری یک هنر است هنر اینکه تو چگونه مهم ترین و تاثیرگذارترین سخنان را در قالب کوتاهترین و زیباترین جملات بیان کنی.

آموزش صحیح خبرنگاران در بالا بردن سطح کیفی و محتوایی مطبوعات است

کارشناس مطبوعات اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی با بیان اینکه آموزش صحیح خبرنگاران در بالا بردن سطح کیفی و محتوایی مطبوعات استان موثر است، می گوید: سیاست مُدونی در خصوص برگزاری دوره های آموزشی برای خبرنگاران تعریف نشده است ولی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی تا کنون در این زمینه اقداماتی داشته است.

محمدرضا بیرامی می افزاید: پس از راه اندازی سرای روزنامه نگاران استان فعالیت هایی چون آموزش خبرنگاری و برگزاری کلاس ها به صورت متمرکز در سرای روزنامه نگاران انجام می شود.

بیرامی ادامه می دهد: هم اکنون بحث تحلیل محتوای هفته نامه در دستور کار اداره ارشاد قرار گرفته و اولین گزارش در این خصوص طی ماه های آینده ارائه می شود  که این نتایج می تواند سنگ محک خوبی برای هفته نامه های محلی جهت سنجش خودشان باشد.

یکی از محورهای برنامه های سرای روزنامه نگاران است

مسئول سرای روزنامه نگاران استان نیز می گوید: آموزش یکی از محورهای برنامه های سرای روزنامه نگاران است و تلاش این است که برنامه های آموزشی به سمت تخصصی شدن برود.

آرزو حیدری افزود: ما به دنبال این هستیم تا استادان بومی را شناسایی کنیم و در کنار استادان تراز اول کشوری، در برگزاری کلاس ها از آن ها نیز استفاده کنیم.

وی ادامه داد: در این راستا از ابتدای سال تاکنون کلاس های طراحی و خبرنگاری برگزار شده است.

شاید اداره فرهنگ و ارشاد استان به عنوان متولی این امر بتواند با برنامه ریزی دقیق تر در برگزاری کلاس های آموزشی کمی از مشکل علمی و حرفه ای خبرنگار را رفع کند ولی آیا این کافی است؟ آیا این مهم تنها بر عهده این نهاد است ؟ در این میان نباید از نقش اصلی خودِ خبرنگار غافل بود،

خبرنگاری که برحسب علاقه، اتفاق و یا ناچاری این شغل را برگزیده است. آیا نباید خود خبرنگار سعی در به روز کردن داده ها و اطلاعاتش داشته باشد؟

نباید هر روز به فکر یادگرفتن نکته ای جدید در این مسیر باشد که اگر بخواهد بنشیند و منتظر باشد دیگران برایش کاری کند هیچ اتفاقی نمی افتد، امید که روزی برسد که دیگر هیچ خبرنگاری برای گرفتن تنها مدرک به دانشگاه و یا کارگاه های آموزشی مراجعه نکند و نفش یادگیری و آموزش را ملکه ذهنش کند تا در عصری که عصر انفجار اطلاعات است از این قطار سریع عقب نماند ودست به دامان روش هایی چون کپی نشود.