حال و روز بد مادر ورزشها در استان مرکزی!
به گزارش مرکزی دیلی و به نقل از خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)- منطقه مرکزی- این رشته در استان مرکزی حال و روز خوشی ندارد و هر سال از تعداد ورزشکاران آن کاسته میشود. قهرمانان گذشته هم یا مصدوم شدهاند و یا دیگر با شرایط موجود انگیزهای برای ادامه کار ندارند.
یکی از بحثهای مهم در دو و میدانی بحث زیرساخت و برخورداری ورزشکاران از امکاناتی همچون یک پیست تارتان استاندارد است. وجود این پیست از آن جهت اهمیت دارد که قابلیت انعطاف آن حدود ۳۰ درصد از ضربه وارده به بدن را خنثی میکند و سطح هموار آن از ورود هرگونه آسیب ناشی از تغییر ناگهانی سطح به بدن ورزشکار پیشگیری کرده و اصطکاک نسبی سطح و قابلیت انعطاف آن مانع از بروز آسیب جدی و وسیع خواهد شد.
ولی متاسفانه استان مرکزی جزو معدود استانهایی است که از این پیست بیبهره است و ورزشکاران همواره در پیستهای خاکی و فرسوده استان بویژه اراک در معرض آسیبدیدگی قرار دارند.
براساس این گزارش، هرچند بحث احداث پیست فقط برعهده هیئت دو ومیدانی نیست و اداره تجهیز و توسعه اماکن ورزشی، اداره کل ورزش، استانداری و… هم در احداث پیست نقش دارند ولی هیئت دو و میدانی هم آنچنان که باید نسبت به این رشته تعصب نشان نداده و در حوزه رفع مشکلات این رشته منفعل عمل میکند. این هیئت چندین سال است که بحث پیست تارتان را به سال بعد و یا به جایی دیگر موکول میکنند.
به گزارش ایسنا، تنها پیست قابل استفاده اراک پیست خاکی مجموعه ورزشی پنج مرداد است که آن هم به رغم کیفیت بسیار پایین به لطف هیئت دو ومیدانی استان بسته شده و هیئت برای استفاده ورزشکاران از این پیست طلب شهریه کرده و مانع ورود آنها میشود- این پیست روزهای زوج در اختیار هیئت دو و میدانی و روزهای فرد در اختیار هیئت فوتبال است-.
هیئت دو و میدانی به جای جذب اسپانسر برای کسب درآمد، بدنبال درآمدزایی از طریق دریافت شهریه از ورزشکارانی است که با کمترین درآمد و فقط با عشق و علاقه به دنبال ورزش میروند و با درهای بسته مواجه میشوند.
از طرفی چند سال است که تیمهای استان بصورت دست و پا شکسته به مسابقات اعزام میشوند و مقام قابل توجهی هم کسب نمیکنند؛ ورزشکار، مربی و داور جدیدی به هیئت اضافه نمیشود و بحث استعدادیابی و پرورش ورزشکار نیز انگار در برنامههای هیئت جایی ندارد.
مدیران ارشد هیئت با اینکه افراد تحصیلکرده و با دانشی در این زمینه هستند، ولی دانش خود را به جای توسعه دو و میدانی در رشتههای ورزشی دیگر و در قالب انعقاد قرارداد با تیمهای حرفهای سایر رشتهها صرف میکنند، و این در حالی است که میتوان از پتانسیل موجود در پیشکسوتان این رشته به عنوان مربی استفاده کرده و با هدایت مربیان به سمت کلاسهای مربیگری از تجربیات آنها استفاده کرد.
فعالان این ورزش معتقدند که عدم توجه به سایر مواد در هیئت، همچون مواد پرشی و پرتابی از دیگر نقدهای وارده به این هیئت است که باید به آن توجه شود.
به گفته ورزشکاران، در لیگ استان نیز شرایط خوب نیست و در مسابقات سالانه از رشد کمی و کیفی خبری نیست و مسابقات هر سال همچون سالهای گذشته، فقط برگزار میشود.
به گزارش ایسنا، با وجود پتانسیل بالای این رشته در کنار افراد متخصص که همگی قهرمان این رشته بودهاند انتظار میرود هیئت عملکرد بهتری از خود نشان داده و با بهرهگیری از پتانسیلهای موجود به جایگاه واقعی خود برسد، که البته این امر جز با یک همت همگانی میسر نخواهد شد.
همانطور که فرمودید متاسفانه هیئت دومیدانی میخواهد از طریق ورزشکاران فقط کسب درآمد کند. من به چشم خود در سال ۹۴ همین امسال بارها دیدم که نوجوانان و جوانان با ذوق و شوق فراوان تا جلو درب ورزشگاه می آمدند اما مسئولین بخاطر پول آنها را راه نمیدادند و طلب شهریه میکردند. صحنه های بسیار زشتی که فکر میکنم فقط در پیست دو ومیدانی اراک اتفاق می افتد و این در حالی است که این هیئت نه زمین مناسب دارد نه آبخوری و نه سرویس بهداشتی و حتی نه مربی ! حالا برای چی پول طلب میکنند خود جای سوال است .