صاحبان عصای سفید وارثان مهر و محبت…

به گزارش مرکزی دیلی و به نقل از خبرنگار مهر، روشن دلان یا همان هایی که عصای سفید را نشانی خانه خود کرده اند وسعت دیدشان در برابر وسعت دید چشمان به ظاهر بیدار ما بیشتر از آن چیزی است که تصورش را می کنیم.

آنها نیز می بینند و درک می کنند اما با چشمان دلشان، که اگر چشمان دل ما نیز بیدار شوند شاید اتفاقات شیرینی در این جهان خاکی بیفتد و شاید حتی بدون تردید شاهد روییدن گل محبت در جنگل های خشونت دنیای بدون ترحم امروز باشیم.

۱۵ اکتبر و ۲۳ مهر ماه روز جهانی عصای سفید و روز جهانی نابینایان است، روز جهانی آنها که با زدن عینک های دودی دیگر نمی خواهند ظلم های موجود در جهان خاکی را نظاره گر باشند، روز جهانی آنهایی که با چشم دل می بینند نه با چشم سر!  روز جهانی آنهایی که می بینند حتی از پشت شیشه های عینک های دودیشان و بهتر از هر چشم بینایی نیز هر آنچه را که در جهان اتفاق می افتد می بینند و احساس می کنند.

عصای سفید اراده آهنین روشن دلان

عصای ﺳﻔﯿﺪ از زﻣﺎن ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ اول، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﺎدی ﺑﺮای ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ شد، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﻮاﻧﯿﻦ و ﻧﻤﺎد ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده و ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن از اﯾﻦ ﻋﺼﺎ وﺟﻮد دارد، اﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ رﻧﮓ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺮای ﻫﻤﮕﺎن ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻗﺎﺑﻞ روﯾﺖ اﺳﺖ، ﺑﺮای ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﺧﻄﺮاﺗﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن را ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، اﯾﻦ رﻧﮓ در ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎ ﺑﺮای ﻋﺼﺎی راﻫﻨﻤﺎی آﻧﻬﺎ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ.

امروزه عصای سفید نمادی است برای شناسایی افرادی که استعدادهایشان را به واسطه چشم دلشان به منصه ظهور رسانده اند و ما باید بیاموزیم که روشن دلان نیز مانند همه افراد جامعه حق استفاده از تمامی امکانات جامعه را دارا هستند.

نابینایی محدودیت نیست

نائب رئیس هیات مدیره انجمن نابینایان استان مرکزی در گفتگو با خبرنگار مهر در زمینه مشکلات نابینایان گفت: روشن دلان در جامعه امروزی با مشکلات و موانعی مواجه هستند که باید با همکاری خانواده هایشان، مسئولان و مردم این مشکلات به حداقل برسد.

نسرین امانی افزود: مساله اشتغال، ازدواج و ادامه تحصیل آنها، همچنین نگاه و دید جامعه به این افراد از جمله مشکلاتی است که روشن دلان را رنج می دهد.

وی با اشاره به پیشرفت های تکنولوژی در جامعه امروزی ابراز کرد: با وجود پیشرفت های حاصل شده در جامعه باید گفت که مشکلات عمده این افراد تا حدود بسیار زیادی رفع شده و باقی مشکلات نظیر بکارگیری نابینایان در ارگان های دولتی و غیر دولیتی، ازدواج آ نها و ادامه تحصیلشان نیازمند آگاه سازی و فرهنگ سازی تمامی افراد جامعه است.

امانی با اشاره به اینکه برخی ها فکر می کنند بکارگیری افراد نابینا در ارگان ها مستلزم صرف هزینه های بسیاری است، اظهار داشت: این ایده و تفکر اشتباه است و بکارگیری افراد روشن دل در ارگان ها نیازمند صرف هزینه بسیاری نیست بلکه فقط با نصب یک برنامه نرم افزاری بر روی سیستم های این افراد، براحتی آنها قادر به برقراری ارتباط با جهان پیراموشان به صورت حسی هستند.

نائب رئیس هیات مدیره انجمن نابینایان استان حضور افراد نابینا در جامعه را مستلزم وجود وسایل ایاب و ذهاب مناسب دانست و افزود: با تمامی این مشکلات افراد نابینا چه در سطح استان مرکزی و چه در سطح کشور موفق به کسب مقام های استانی، کشوری  و حتی جهانی در زمینه های ورزشی، علمی و فرهنگی و غیره  شده اند که این نشانگر این مهم است که نابینایی محدودیت نیست بلکه فقط افراد روشن دل باید با همکاری مسئولان ذیربط و خانواده هایشان استعدادهایشان را شناسایی کنند.

وی ادامه داد: در جامعه امروزی با تمامی پیشرفت های بوجود آمده هستند هنوز کسانی که فکر می کنند معلولان قادر به انجام بسیاری از کارها نیستند و وقتی در مورد آنها به یک نوآوری پی می بریم آن را استثنا قلمداد می کنیم.

نگاه معیوب ما به معلولان فاجعه است

نائب رئیس هیات مدیره انجمن نابینایان استان تاکید کرد: معلولیت و نابینایی فاجعه نیست بلکه نگاه معیوب ما به این افراد در جامعه فاجعه است؛ چرا که اگر ما نیز قبول کنیم که تمامی افراد جامعه با ناتوانی هایی در مورد انجام کارهایشان مواجه هستند دیگر نگاه بیمارگونه به افراد معلول جامعه نخواهیم داشت و باور خواهیم کرد که آنها نیز مانند ما  قادر به انجام بسیاری از کارها حتی بهتر از افراد سالم هستند.

امانی اضافه کرد: بسیاری از روشن دلان و معلولین قادر به انجام بسیاری از کارهایی هستند که افراد بینا نمی توانند براحتی از عهده ی آنها برآیند کارهایی که به گوش شنوا و حس لامسه قوی تری در جامعه نیاز دارد.

وی با اشاره به اینکه هر کسی می تواند با شناسایی استعدادها و توانایی هایش از آنها به بهترین نحو استفاده کند، ابراز کرد: در زمینه ایجاد اشتغال و ازدواج نابینایان باید فرهنگ سازی بهتری در بین خانواده های این افراد و سایر افراد جامعه و در بین مسئولان ایجاد شود تا آنها نیز بتوانند مانند سایر افراد جامعه از کلیه  امکانات رفاهی جامعه بهره مند شوند.

یکی از روشن دلان ساکن شهر اراک در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: من از بدو تولد دچار مشکل نابینایی بوده ام اما با حمایت های خانواده ام موفق شدم تحصیلاتم را در رشته فلسفه در دانشگاه به پایان برسانم و در زمینه هنری نیز فعالیت کنم.

وی افزود: معتقدم ما نیز می توانیم با شناسایی استعدادهایمان و با خودباوری مانند آنهایی که بینا هستند در جامعه زندگی کنیم و آمال و آرزوهایمان را جامه عمل بپوشانیم.

یکی دیگر از روشن دلان ساکن شهر اراک که ۱۲ سال دارد به خبرنگار مهر گفت: من نابینا هستم اما می توانم ببینم ولی نه مثل تمامی بچه های همسن و سال خودم ، بلکه من با  چشم دلم می بینم.

وی اظهار داشت: الان کارهایی را که من می توانم انجام دهم شاید بعضی از همسن سالانم نتوانند انجام دهند مثلا من الان حافظ ۴ جزء از قرآن کریم هستم.

باید باور کنیم که روشن دلان نیز یاریگران جامعه در عرصه های مختلف هستند و باید بدانیم که آنها در مواقعی بیش از ما می توانند ناجیان جامعه باشند؛ به قول سهراب سپهری ” چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید”.

گزارش از طاهره قهیه ای