با تو سبزترین، ای یاس عشق …

…با تو سبزترین روز زمین آغاز شد ، پر از قرنفل و بوی خوب مهربانی ، پر از عطر یاس. دلاویزترین روز زمین ، با نام تو آغاز شد، ریحانه رسول ، در یگانه ای که نامت سپیده دم است؛ پایان همه دردها. پایان نامهربانی زمین. شکفتن باران!
….نامت ، رمز پیروزی هر عملیات!در روزهای اتش و خون هیچ رزمنده ای ، با سبزی حضور نام تو تنها نبود.
دستانت را بر سرم بگیر، تا از عطر سپید یاس، از خوبی حضورت ، ارغوانی ترین احساس زمین را بیابم.
باتو ، خدا مهربانتر است… باتوخدا، خوبتر حرفها را می شنود. ای عصاره وجود رسول خدا، ای مهربانترین کلمه هستی. با باران نگاه تو ، مدینه، مکه، تاریخ اسلامو…پر از حضور عشق شد. و علی (ع) با رفتن تو، در بی کسی کوفه تنها شد.
ای یاور رسولف مادر پاکی ها، ای آن که با تو زن آغاز شد و بی تو ، زن می میرد! ای آن که دستهای عاشقی ات ، آماده بذر افشانی بر همه انتظارهاست…می دانم با حضور آبی آرامش نفس هایت ، همه زمین از جوانه سرشار می شود . فاطمه (س) ، مادر خوبی ها ، مادر پدر ، همسر علی ، به کدام وجه از وجودت اکتفا کنیم ، وقتی همه وجودت، وجه به وجه ، معنای عشق است.
ای آغاز خوبی ها ، آغاز زن ، آغاز مادر ، آغاز عاشقی . نامت گره گشای همه ناکامی هاست، با چنگ انداختن به ریسمان حضور تو ، خدا مهربانتر می شود ، نام تو ، خدا را هم به رودربایستی می اندازد!
با تو ، عشق، تفسیری تازه می شود. با تو بهشت خرمتر است. نام تو ،اسم رمز ورود به بهشت-شاید!
در پرتو مهربانی های بی پایان تو ، دریا دریا عشق را می توان در تاریخ جاری یافت. حضور تو ، جغرافیای جدیدی به عاشقی بخشید. بانوی سپیدی و نور ، خاتون تنهایی های علی (ع)، بی مهربانی دل اقیانوسی ات ، شاید علی (ع) تنها تر از تنها می شد.
….با سبزی نگاه تو ، حسن ، حسین، زینب ، معنای عشق شدند.
در توسل به نام تو ، چه دردها که درمان نمی شود، چه عشق ها که نمی جوشد. ریحانه رسول ، دردانه خدا!
سبزی چراغ های همه مسجد های عالم ، از دل دریایی تو است. در کویر تنهایی بشر، هیچ نوری هدایتگر تر از نام تو نیست.
سبز سبز، تا بی نهایت جاری ، پر از بوی خوش یاس، پر از بوی خوش خدا. یا قره عینالرسول، یا سیدتنا و مولاتنا، انا توجهنا و استشفعنا و توسلنا بک الی الله و قدمناک بین یدی حاجاتنا، یا وجیهه” عندالله اشفعی لنا عندالله . ان شاء الله.