مرز بین تخریب و نقد در مطبوعات باید شناخته شود
به گزارش مرکزی دیلی، مجید طبیب زاده روز سه شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: نقد به عنوان یک فرهنگ باید در روح جمعی مردم شکل پیدا کند.
وی اضافه کرد: هر چند نقد با عملکرد دولت پیوند خورده اما این کلمه معنای وسیع تری دارد و در حوزه های اجتماعی و فرهنگی نیز مطرح است.
وی اظهار کرد: گفتگو و فضای باز نقادی در ایران از قرن سوم تا پنجم هجری هجری رشد بی سابقه ای داشت اما با حمله مغولها به ایران مردم به دلیل ترس، از گفتن برخی نواقص و نقدها اجتناب کردند و این رویه معمول مردم شد.
وی ادامه داد: به دلیل پاره ای مسائل فرهنگی اگر در مطبوعات حتی نقد منصانه ای هم درج شود به دلیل این عدم تحمل پذیری و نداشتن فضای گفتمان که به فرهنگ ما رسوخ پیدا کرده، تبدیل به جنجال می شود.
مسئول پژوهش اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی اظهار کرد: برخی مطبوعات نیز از نقد برای اصلاح اموراستفاده نکرده و اهداف دیگری را دنبال می کنند.
وی، برخی نقد ها را نقد تخریبی نامید و گفت: ناآگاهی، تندروی و نداشتن تحمل آرای مخالف از ویژگی های نقد تخریبی است.
طبیب زاده گفت: پرهیز از قضاوتهای ذهنی و جهت گیریهای شخصی از ویژگی های نقد منصفانه است .
وی ادامه داد: دولت و نهادهای حاکمیتی باید هزینه نقد منصفانه را به صفر رسانده و نقد برای منقد امتیاز مثبت محسوب شود.
وی اظهار کرد: نهادهای حاکمیتی باید در برابر شبه نقد و نقد تخریبی نیز مقاومت کرده و برای این شیوه به ظاهر نقد و در باطن تخریب مجازاتهای لازم را اعمال کنند.
طبیب زاده اظهارکرد: یک منتقد باید قدرت و تخصص علمی را برای نقد داشته باشد و مسلط بودن و آشنا بودن با آن حوزه از ملزومات نقد منصفانه است./