نگاهی به وضعیت خصوصی سازی در اتوبوسرانی

به گزارش مرکزی دیلی و به نقل از وقایع استان، سازمان اتوبوسرانی اراک و حومه از سال ۷۰ به عنوان سازمان تابعه شهرداری اراک تاسیس شده و تا به امروز به عنوان مهمترین و موثرترین سازمان در حوزه حمل و نقل عمومی فعالیت کرده است. چالش های پیش روی این سازمان طی سالیان اخیر مبحثی است که تاکنون کمتر به آن پرداخته شده است. این موضوع امروزه به عنوان یک چالش اساسی مانع حل مشکلات این سازمان شده و شاید هم به عنوان فرصت حاشیه امنیت برای مدیران ارشد آن به ارمغان آورده است.
ساختار سنتی حمل و نقل عمومی در اراک
بنا به اعتقاد کارشناسان نگاه مسئولین به شهر اراک در حوزه حمل و نقل عمومی نگاه سنتی بوده و به عنوان اولین قدم برای افزایش بهره وری حمل و نقل عمومی لازم است ساختار سازمان اتوبوس رانی دست خوش تغییر شود. آن چه به نام توسعه حمل و نقل عمومی در اراک خوانده می شود، تاکنون شامل افزایش دستگاه های اتوبوس و یا افزایش کمی خطوط بوده است. عاملی که خود باعث تردد بیش از حد اتوبوس ها در محدوده مرکزی شهر شده و موجب افزایش ترافیک و آلودگی هوا در این منطقه بوده است.
خصوصی سازی تغییر رویکرد در ساختار اتوبوسرانی
بی شک خصوصی سازی اتوبوس های سازمان اتوبوسرانی که البته با نظر مساعد مدیران ارشد شهری به وقوع پیوست اولین و مهمترین تغییر نگرش در این سازمان بود. اقدامی که رضایت شهروندان و امکان افزایش نظارت هدف اصلی آن بود. با این حال نتیجه به دلیل آنچه خلا قانون و یا ضعف مدیران خوانده می شود، چیز دیگری بود. از دیگر نتایج خصوصی سازی اتوبوس ها افزایش بیش از سه برابری نرخ کرایه ها طی دو سال بود که انتقادات بسیاری در پی داشت.
مشکلات بیمه و مزایای رانندگان
یکی از رانندگان فعال اتوبوس در شهر اراک طی گفتگویی مفصل با خبرنگار وقایع استان ضمن انتقاد شدید از وضعیت شغلی خود گفت: اولین مشکل اغلب رانندگان موضوع بیمه و حقوق است. وی اضافه کرد: برخی رانندگان که قبلا در خطوط بین شهری فعال بوده اند و امروزه در داخل شهر مشغول به کار شده اند، مشکل بیمه داشته و هم اکنون بدون اینکه خدمات بیمه دریافت کنند مشغول فعالیت هستند.این راننده دلیل عدم ذکر نام خود را نبود امنیت شغلی عنوان کرد و افزود: متاسفانه ما بدلیل عدم وجود امنیت شغلی حتی در مقابل عدم دریافت بیمه و مزایای دیگر حق اعتراض نیز نداریم و در صورت اعتراض به این وضعیت بلافاصله اخراج خواهیم شد.وی با کنایه به این موضوع که رانندگی شغل چندم ما است افزود: متاسفانه مردم خرابی اتوبوس ها را از چشم راننده می بینند. این در حالی است که خرابی اتوبوس کوچکترین ارتباطی به راننده نداشته و با هر بار خرابی اتوبوس، راننده قبل از همه از این بابت متضرر خواهد شد.وی همچنین به مشکل پول خرد اشاره کرد و گفت: متاسفانه کار اصلی راننده در توقف گاه که برای استراحت وی در نظر گرفته شده،جستجو برای پول خورد است.
وی در پایان از برخورد نامناسب برخی از پرسنل رسمی سازمان اتوبوسرانی با رانندگان انتقاد کرد.
نارضایتی شهروندان از کیفیت اتوبوس ها
یکی از شهروندان اراک در گفتگو با خبرنگار ما ضمن انتقاد از عملکرد سازمان اتوبوسرانی گفت: وضعیت اتوبوس های شهر اصلا مناسب نیست و به نظر میرسد اکثر اتوبوس های فعال، اکنون فرسوده هستند. وی همچنین با اشاره به خرابی های مکرر این اتوبوس ها افزود : متاسفانه فرسوده بودن اتوبوس ها همه مردم را کلافه کرده و نظم و انضباط در ساعت حرکت اتوبوس ها نیز وجود ندارد . وی در ادامه افزود: باید سوال کرد چرا سازمان اتوبوسرانی از اهرم نظارت خود استفاده نکرده و اتوبوس های فرسوده تا کی باید در شهر فعال باشند. وی ضمن اشاره به موضوع خصوصی سازی نیز خاطرنشان کرد: وضعیت سرویس رسانی اتوبوس ها قبل از خصوصی ســـازی خیلی بهتــر بود و حتی از اتوبوس های بهتری نیز استفاده میشد.
با این تفاسیر باید اذعان کرد واگذاری اتوبوس های سازمان اتوبوسرانی به بخش خصوصی اقدامی بود که تبعات آن اکنون و با گذشت زمان در حال بروز و ظهور است. برخی ابهامات در نحوه واگذاری اتوبوس های سازمان به بهره وران و یا نرمش مدیران سازمان در مقابل ایشان مسائلی است که سوالات جدی در ذهن همگان ایجاد کرده است. اهمیت سازمان اتوبوسرانی به دلیل ارتباط مستقیم و مداوم با عموم مردم در شهر و ترس از اخلال در سیستم حمل و نقل عمومی به عقیده بسیاری عامل نرمش مدیران این سازمان شده است. با این حال وقایع استان همچنان پیگیر این موضوع بوده و در این راستا آمادگی انتشار نظرات مردم ، رانندگان ، بهره وران و مدیران سازمان را دارد.