مدگرایی با طعم فرهنگ غربی

فیلمسازان وقتی می‌خواهند جوان امروزی را نشان بدهند او را با لباس‌های ژولیده و سروظاهری درهم و برهم که محاسنی عجیب و غریب هم برصورت دارد درمی‌آورند و بعد قرار است تا او شخصیتی که نماد نسل امروز است باشد…

به گزارش مرکزی دیلی و به نقل از انتخاب نیوز ، شلوار جین گران‌قیمتی که تازه خریده بود را پاره پاره کرد و پوشید وقتی متعجب از این کارش شدیم گفت: شلوار پاره مد روزه! جالب است زمانی وقتی شلوار لی کسی پاره می‌شد برای این‌که دیده نشود و خجالت نکشد روی آن را می‌پوشاند و رفو می‌کرد ولی حالا خودشان شلوار نو را پاره می‌کنند و با نام مد می‌پوشند.

متأسفانه این نوع خرده فرهنگ‌های غلط و ناجور که رهاورد فرهنگ غرب است این روزها بدجوری دامن یک عده را گرفته است و برای این‌که از قطار تجدد و مدگرایی عقب نمانند با هم کورس گذاشتند تا مبادا در نظر دیگران عقب مانده و متحجر جلوه کنند البته دراین میان تلویزیون، فرهنگ‌، سازمان یا سینمای ملی‌مان هم کم بی‌تقصیر نبوده‌اند.
فیلمسازان وقتی می‌خواهند جوان امروزی را نشان بدهند او را با لباس‌های ژولیده و سروظاهری درهم و برهم که محاسنی عجیب و غریب هم برصورت دارد درمی‌آورند و بعد قرار است تا او شخصیتی که نماد نسل امروز است باشد. خب چه توقع داریم؛ ‌شاید در پایتخت جوانانی با مدها و تیپ‌های ناجور در سطح شهر عرض اندام ‌کنند اما درشهرهای کوچک و روستاهایی که تهران را از دریچه تلویزیون می‌بینند تصور می‌کنند حتماً مد این روزها چنین لباس پوشیدن است.
انصافاً از جوانی که در آستانه الگوپذیری است و دوست دارد تا خود را به شکل و شمایلی قابل قبول و به‌روز درآورد چه انتظاری می‌رود؟! دراتوبوس پسرجوانی را دیدم که از یکی از شهرهای کوچک آمده بوده به محض این‌که به ترمینال آرژانتین تهران رسید به‌قدری‌ سر و وضع ظاهری‌اش را عوض کرد که اگر ورودش را ندیده بودیم باور نمی‌کردیم او از کجا آمده؟
متأسفانه فیلم‌های ما هم نتوانسته‌اند الگوی خوبی برای جوانان ارائه دهند وقتی قرار است در فیلم‌های تلویزیونی یک جوان مؤمن و خوب را به تصویر درآورند به سبک و سیاق جوانان دهه شصت نشان می‌دهند و حالا قرار است او الگوی مثبت در جامعه باشد. دکتر حسن عباسی حرف جالبی می‌زد. می‌گفت: باید تفکرات و دیدگاه‌ جوانان دهه شصت را در جامعه ترویج کرد نه تیپ و ظاهرشان را مثلاً می‌خواهند نام و یاد شهید آوینی را زنده کنند خود را به شکل و شمایل آوینی آن زمان می‌کنند اما هیچ یک از اخلاقیات و رفتارهایش را نمی‌دانند. این بیشتر باعث دافعه می‌شود تا جاذبه.
باید قبول کنیم بعد ازسی و اندی سال از انقلاب که درهمه عرصه‌ها احیاگری داشته‌ایم هنوز نتوانسته‌ایم مد و مدل مناسبی را ترویج کنیم. یک چادر زن مسلمان است که هربار به جانش می‌افتیم و طرح و مدلش می‌دهیم و از شکل و قواره بیرونش می‌کنیم؛ هرچند امام خامنه‌ای بارها سفارش کرده‌اند تا خودمان مدهای خوب اسلامی و مناسب را برای جوانان و نسل حاضر طراحی و ارائه دهیم.
گاهی برخی مدها در نمایشگاه‌های دولتی وجود دارد که اولاً اصلاً برای آقایان نیست ثانیاً مدها به قدری پرهزینه و شلوغ هستند که تولید انبوه آن‌ها به صرفه نیست و کمتر کسی جز خود طراحان سراغ چنین مدهای غیرمقبولی می‌روند. مثلاً در یکی از نمایشگاه‌های مد لباس مانتویی بود که این‌قدر روی آن انواع دوخت‌ها و رنگ‌‌ها وجود داشت که گمان نمی‌کنم دخترجوانی حاضر شود این مانتوی شلوغ را به تن کند بیشتر برای بازی در نمایش و تئاتر مناسب بود تا یک مانتو. چگونه می‌خواهیم با چنین نگاه‌های سلیقه‌ای، ‌توجه و نیاز جوانان را به مدهای بومی و داخلی سوق دهیم وقتی هنوز با چنین مزون‌های غیر متعارف لباس کار می‌کنیم و نیاز جوان مسلمان امروز را در کشور نمی‌دانیم و توانایی هدایتگری مطلوب آن را نداریم؟!
درهرحال چه بخواهیم وچه نخواهیم جوانان به اقتضای سن وسال تابع مدهای جدید و شیک روز هستند که اگر ما در این عرصه همت نداشته باشیم طراحان غربی پاسخگوی نیازشان خواهند بود آن هم مدهایی که هر بار غیر اخلاقی‌تر و غیر ارزشی‌تر می‌شوند مانند لباس‌های کوتاه و شلوارهای فاق کوتاهی که به وفور در بازار وجود دارد و از ترفندهای صهیونیست‌ها برای بی‌حیایی جوانان است. ما برای جوان مسلمان ایرانی و حتی غیر ایرانی چه نوع تولیدات موجه اسلامی ارائه کرده‌ایم؟!

ممکن است بپسندید...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.