هر کس نمی تواند ،نیاید!!!

فضا ،فضای استشمام بوی قدرت و حکومت است.بهار امسال با عطر خوش رایحه فضای انتخابات همراه شده و اگر مردم ایران زمین با همه مشکلات در تلاشند تا توشه ای نو برای نوروز خود تدارک ببینند خیلی ها از ماهها قبل بسیج شده اند تا کرسی قدرت در کشور را تصاحب کنند .
نمی خواهیم به خطوط قرمز و مرزبندی های که در کشور باید رعایت شوند ،وارد شویم اما اگر این سطور که در حافظه و قلبم تل انبار شده را بر روی کاغذ نیاورم ،دل درد می گیرم،پس با هدف گیری نوک پیکان به سمت آنهایی که می خواهند برای پست ریاست جمهوری و در دست گرفتن زمام امور کشور کاندیدا شوند مطالب زیر را می نگارم.
۲۲بهمن ۱۳۵۷ جمهوری اسلامی ایران با محوریت و رهبری مدبرانه امام که از همین استان به پا خاسته است و همیت و تلاش شجاعانه و دلیرانه مردم و ایثارگری کوچک و بزرگ ،زن و مرد با خون دل خوردن های فراوان به پیروزی رسیده است.
از آن زمان به بعد فقط مردم هستند که گوش به فرمان رهبر زمان خود چه در زمان حیات بنیانگذار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و چه در زمان حضرت آیت اله خامنه ای ،انرژی و توان خود را بر پایه توفیق نظام و در جهت تقویت و حفاظت از آنها به کار بستند.
متاسفانه دولتمردان در طول دوران انقلاب شکوهمند اسلامی بارها و بارها دچار اشتباه شدند و هر بار نیز جبران خسارت های وارده به دوش مردم افتاد.
این اشتباهات در ادوار مختلف بدون دور از توجه به گرایش و جناح سیاسی زمامداران و رنگ های مورد نظر هموطنان مثل سبز و قرمز و آبی و زرد و … موجب شد تا کشور علی رغم جهش در بسیاری از حوزه ها در خیلی از اساسی ترین
و بنیادی ترین حوزه ها با چالش روبرو شود.
چالشهایی که اگر در نظامهای کمونیستی و سرمایه داری رخ داده بود موجبات فروپاشی نظام سلطه را فراهم می آورد اما مکتبی و دینی بودن نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و نقش رهبران بزرگ مذهبی در راهبری آن، این فکر را از ذهن و افکار مردم نجیب و مسلمان ایران زمین دور کرده است !
عزل و نصب های موافق جریان سلطه بدون توجه به شایستگی و توانمندی افراد عزل شده یا نصب شده ،دست بردن به اموال بیت المال با استفاده از آخرین شیوه های دست اندازی به اموال عمومی ،بریز و بپاش های فراوان در اداره امور مملکت بدون توجه به صرفه جویی های مورد نیاز ،سرمایه گذاری های یک طرفه و یک سویه بدون توجه به زیرساختها و استعدادهای هر منطقه برای پیشرفت ،استفاده از روشهای سنتی در اداره امور و عدم توجه به توسعه فن آوری های نوین ، حذف مردم در تصمیم سازی ها و استفاده از روشهای تکراری و سرسام آور،ایجاد سامانه گسترده کاغذ بازی و بروکراسی اداری در سطح کشور ((که اثرات مخرب آن هم اکنون هم در صدر مشکلات کشور قرار دارد ))،مصرف گرایی و ترویج تجمل گرایی در سایه کم توجهی به سرمایه های عظیم داخلی ،واردات بی رویه کالا و بی توجهی به صنعت و تولید داخلی ((امروز تولید بخش خصوصی در کشور فلج شده است))،استفاده از روشهای نامرسوم و ناجوانمردانه در رسیدن به کرسی های قدرت ((به ویژه در انتخابات ))،عدم رسیدگی به خواسته های منطقی و معقول هموطنان ((همانهایی که صاحبان اصلی این نظام هستند ))،جنگ های زرگری ،پر هزینه و پرحاشیه و ایجاد تنش های داخلی ((که دل همه را به درد آورد ))،عدم توجه کافی به پایه گذاران و ایثارگرانی که در شکل گیری این نظام جانفشانی نمودند ،کم توجهی به قشر محروم و تلاش ناخواسته برای پرورش مفسدان اقتصادی در بدنه نظام ،عدم برخورد یکسان با مجرمان و ایجادکنندگان ناهنجاری و فساد در جامعه و … همه و همه شرایطی را رقم زدند که در کشور اسلامی مان ایران روز به روز فاصله بین مردم و مسوولین بیشتر شود و دشمنان قسم خورده انقلاب فرصت بیشتر و مناسب تری برای رسوخ به این فاصله پیدا کنند.
این امر موجب شد تا انقلابی که با خون دل خوردن افرادی پاک و بدون چشمداشت رشد یافته بود اینک دستخوش دسیسه های سیاست بازان و سیاست کاران دغلی شود که از حال و روز مردم به عنوان اصلی ترین سرمایه های نظام غافلند.
سادگی و بی آلایشی که در بین اقشار مختلف مردم در دوران انقلاب موج می زد ،در دفاع مقدس به اوج خود رسید اما عملکرد ضعیف دولتهای حاکم در دوره های ۴ ساله موجب شد امروز ادبیات و گفتمان ملت در برابر ارزشها و پایه های اساسی تغییر یابد .
سهم خواهی های برخی نابخردان از مجموعه نظام و مردم ،بیشترین ضربه را بر پیکر ملت وارد نمود و بدون شک در میان بزرگان تخلفات مالی نام خیلی از این نابخردان به چشم می خورد.
نقطه طلایی کار آنجایی است که هم میهنان دانای ما علی رغم همه نامهری هایی که در سیستم مشاهده می کنند و علی رغم همه فشارهایی که به لحاظ اقتصادی ،سیاسی،اجتماعی ،فرهنگی و … به آنها وارد می شود آنجایی که نام نظام و میهن به زبان می آید جانانه در صحنه حاضرند و خود را فدای انقلاب می کنند!!!
راهپیمایی های برگزار شده در کشور ،هر سال باشکوه تر از سال قبل برگزار می شود.
۲۲بهمن ،روز قدس ،محکوم نمودن جنایات استکبار و … با حضور ملت ایران همه را شگفت زده کرده اما باز هم مردم می آیند و باز هم همه شگفت زده می شوند!!!
بماند که خیلی از آقایان برداشتهای عمومی را به سمتی بردند که گویی حضور مردم در حمایت از دسته یا گروه و لیدر آنها بوده و هست اما باید آگاه باشند و خجالت زده که مردمی که برای این انقلاب کیسه هم ندوخته اند فهمیده اند که برای حفظ میهن باید به صحنه بیایند و فارغ از رنگ و رنگ بازی تلاش کنند تا پایه های نظام سست نشود و آنها به این موضوع حساس پی نبرده اند!
دیدید که در تقابل سیاسیون که با از بین رفتن خیلی از حرمت ها و اموال عمومی نیز همراه بود خیلی از آقایان حاضر شدند همه را فدا کنند تا به خواسته خود دست یابند.
حال بیایید و کلاهتان را قاضی کنید که آیا حق مردمی نجیب و فداکار که در طول این سالها بدون توجه به همه بالا و پایین ها و اختلاف سلیقه ها فقط به حفظ میهن و دین توجه نموده اند این بوده است؟
مردم ما در بدترین شرایط اقتصادی و روحی وارد سال۱۳۹۲ می شوند و امیدوارند در تحولات سیاسی پیش رو (ریاست جمهوری و شورای شهر) به آینده فرزندانشان امیدوار شوند.
این روند ،همه را نگران نموده و موجب شده تا خانواده ها با حساسیت بیشتری به روند سیاسی جامعه نظر بیفکنند.
اما توجه مسوولین ارشد نظام و به خصوص هیاتهای نظارت و اجرایی (شورای نگهبان و وزارت کشور ) را به یک نکته جلب می نمایم.
چه شما بخواهید و چه نخواهید با همان رویکردی که پیشتر عنوان نمودم مردم محکم و استوار در پای صندوقهای رای مشارکت می نمایند و گمان می رود با شرایط فعلی جامعه دقیق تر و حساس تر هم خواهند بود و در انتخابات شرکت می نمایند.
پس همه تلاش خود را به کار بندید تا افرادی به عنوان کاندیدا در انتخابات شرکت می کنند همه صلاحیت ها را داشته باشند و همه مراجع رسمی آنها را تایید نمایند.
اما با جسارت و شجاعت از کاندیداهای محترم با هر سابقه و وابستگی به هر جریانی برادرانه و عاجزانه درخواست می کنم(( اگر نمی توانند ،نیایند!!!)).
برای این که همه چیز روشن تر شود به نکات زیر توجه کنید:
– امروز کشور ما در شرایط تحریم اساسی به سر می برد.
– مشکلات اقتصادی بر کشور سیطره انداخته است .
– مافیای سیاسی و یا به اصطلاح سیاست بازان اجازه نمی دهند ئیس جمهور منتخب به راحتی کار کند.
– مافیای اقتصادی در نظام مالی و اداری کشور تنیده شده و کار در این شرایط سخت و نفس گیر است .
– پرچم این نظام به عنوان طلایه دار جریان فکری اسلام ،باید در دنیا به اهتزاز درآید و این در شرایط فعلی جهان نیاز به تلاش و دیپلماسی مدبرانه دارد.
– حفظ مواضع جمهوری اسلامی ایران در سایه حفظ منافع این نظام و ملت ، کار هر کسی نیست !!!
– مدیران نالایق بی شماری با این شعار که نظام برای پرورندان آنها هزینه نموده است در چرخه مدیران کشور حضور دارند و همچون بختک نظام مدیریتی و اداری کشور را دچار بحران و حاشیه نموده اند و منتخب مردم باید توان جابجایی این عزیزان را ((که به صورت شاهنشاهی مدیر زاییده شده و در تلاشند در طول دوران خدمت شیره نظام را بمکند )) داشته باشند.
– دنیا ایران را در بدترین محاصره فرهنگی و اقتصادی قرار داده تا صدای اسلام و دین اجازه نفوذ به گستره گیتی را پیدا نکنند غافل از این که جریان اسلام گرایی دنیا را در برگرفته و خاورمیانه و غرب از این موضوع به شدت وحشت نموده اند.
– جو مسموم دشمنان ما از ایران در دنیا یک هیولای آزاردهنده ساخته و رئیس جمهور آینده باید همه کوشش خود را در جهت روشنگری افکار عمومی دنیا نسبت به ملت ایران زمین اقدام نماید.
– جریان سریع علمی ایران و جوانان این سرزمین را به خود جلب نموده و زمامدار دولت آینده باید بتواند در اثربخشی فزاینده به توسعه علوم تاثیر گذار باشد.
– رئیس جمهور آینده باید همه سرمایه های موجود در کشور را تحت کنترل خود داشته باشد و با هماهنگی با اصناف و بازاریان و نیز صنعت و تجار اقتصاد کشور را متحول نماید که در غیر این صورت چالش های فراوانی پیش روی اوست !!!
و …
در ملاقات با دکتر احمدی نژاد رئیس جمهور کشور برخی از این موارد را دوستانه و تیتروار یادآوری نمودم و امیدوارم در انتخابات خرداد ۹۲ چه جریان منتسب به رئیس جمهور حاکم و چه جریانات دیگر معرفی کننده کاندیدا و چه افراد مستقل وزن و قد و قواره خود را محاسبه کنند و ببینند توانایی برنامه ریزی برای حل مشکلات و نیز مبارزه با دست اندازها و موانع موجود را دارند یا خیر؟
خداوکیلی اگر ندارند نیایند چرا که مردم ما نشان داده اند در انتخاب های خود اسیر احساسات و خیلی مسائل دیگر هستند تا عقلانیت و تفکر و لذا حضور این افراد با سردادن شعارهای خام امکان انتخاب اشتباه را افزایش می دهد.
از طرفی سیستم نظارت و کنترل هم باید به دور از وابستگی های سیاسی افرادی را برگزیند که در صورت انتخاب مردم بتوانند وضعیت کشور را بهبود بخشند.
مردم سرفراز و مومن ایران زمین هم به دور از احساسات برای آرامش و سربلندی ایران و آینده فرزندان خود و برای ساختن ایرانی آباد و پرآوازه :
همه توانایی های کاندیداهای نهایی معرفی شده برای شرکت در انتخابات را مرور کنند .
به شعارهای پوچ و توخالی توجه نکنند ‍!
نقش آنها را در ادوار مختلف انقلاب بررسی کنند.
موضع گیری های آنها در برابر همه تحولات انقلاب عمیق مرور کنند.
مشکلات کشور را بر اساس اهمیت دسته بندی کنند و فردی را برگزینند که با مشخصات فوق سازگاری داشته باشد و بتواند چالشهای پیش رو را با در نظر گرفتن اولویت مرتفع سازد.
فرد منتخب باید فراجناحی باشد و توانایی اداره کشور با مشارکت همه مدیران موفق از گروههای سیاسی مختلف را داشته باشد.
و …
امید این که رئیس جمهور آینده همانی باشد که بتواند به عنوان یک امیرکبیر بزرگ کشور را از همه بلاها و دسیسه های سیاسی – اقتصادی – فرهنگی و … رهایی بخشد و این ممکن نخواهد شد مگر با درایت مردم این سرزمین چرا که سرنوشت ما در دستان خود ماست .

اراک – محمد رجائیان – کارشناس ارشد مردم شناسی